Raf Yorumu: İlknur☘️ (@heyou

Spoiler içeriyor Atina'da iki komedya türü doğmuş ve gelişmiştir: Eski Komedya ve Yeni Komedya. Aristophanes, eski komedya yazarıdır. Eski komedya, tarihte tektir, bir daha canlanamaz. Menander ise yeni komedya yazarıdır. Yeni komedyanın izleri zamanımızın komedisinde bile görülebilir. Kitap, 5 tane komedi oyunundan…devamıAtina'da iki komedya türü doğmuş ve gelişmiştir: Eski Komedya ve Yeni Komedya. Aristophanes, eski komedya yazarıdır. Eski komedya, tarihte tektir, bir daha canlanamaz. Menander ise yeni komedya yazarıdır. Yeni komedyanın izleri zamanımızın komedisinde bile görülebilir. Kitap, 5 tane komedi oyunundan oluşur. Bu oyunların hepsinin temelinde "Barış" yatar. Çünkü Atina ile Sparta arasında yıllardır süregelen bir savaş vardır. Barışı sağlamak, vatandaşlarını barışa yöneltmek için Aristophanes kadar uğraşan, didinen bir şair daha yoktur. Ama ne yaparsa yapsın bütün çabaları boşa çıkar. İnsanlar kendi bildiğini yapmaya devam eder. 1- Eşekarıları: Atina'da halk, yargıç olmak için ne gerekiyorsa yapar. Yargıçlık onlar için paha biçilemez bir meslektir. Ama yargıçlık meslekten gelme bir eğilim değildir. Bütün yargıçlar kura ile seçilir. Yargıçlık paralı olunca da işsiz, güçsüz kim varsa yargıçlığı son çare olarak görür, böylece yargıçlık avamın ve demagogların eline düşer. Yargıçlar halkı arı gibi soktukları için şair onları eşekarılarına benzetmiştir. 2- Kuşlar: Bu oyun bir fantazya, bir ütopyadır. Mahkemenin, yargıçların olmadığı ideal devlet arayışını anlatır. 3- Kömürcüler: Şair, barışa kavuşan bir vatandaşın yiyip içip gönül eğlendirmesini sahneye koymakla, Atina halkını imrendirerek barışa kandırmak ister. 4- Barış: Şair, barışın savunmasını bir daha dener. 5- Kadınlar Savaşı: Şairin en iyi kurulmuş, en insanca komedyası budur. Şair yurttaşlarını bir daha barışa çağırır, ama sözcüleri bu kez artık laf anlamayan erkekler değil, barışı gerçekten özleyen kadınlardır. Kahramanımız Lysistrata gerçektir, barış için savaşında şairin kendisini temsil eder. Kadınlığını da unutmamıştır. En sevimli kişisini kadın olarak seçmesi Aristophanes'in kadınlardan bir şeyler beklediğini gösterir.