Raf Yorumu: Z (@yasaryasamaz)

Spoiler içeriyor Hayatta yapmakta en zorlandığım şeylerden biri hakkında olduğu için mi yoksa bu kadar içten ve gerçekçi yazılmasından kaynaklı mı bilmiyorum ama kitap harikaydı. Bazı yanlışları ve onları düzeltmek yerine kaçmanın nasıl sonuçlanabileceğini, artık kaçmak yerine düzeltmek istediğinde yılların geçmiş olabildiğini…devamıHayatta yapmakta en zorlandığım şeylerden biri hakkında olduğu için mi yoksa bu kadar içten ve gerçekçi yazılmasından kaynaklı mı bilmiyorum ama kitap harikaydı. Bazı yanlışları ve onları düzeltmek yerine kaçmanın nasıl sonuçlanabileceğini, artık kaçmak yerine düzeltmek istediğinde yılların geçmiş olabildiğini göstermiş. Ama aynı zamanda da, yıllar geçse de, her şeye rağmen, hala hayattayken hatayı düzeltmek için çabalamamız gerektiğini göstermiş. Bazen ufacık ve düşünülmeden yapılan bir şeyin, öncesindeki öfkeli kavgaların etkisiyle belki de verilen bir kararın bir aileyi dağıtabileceği, koca bir düzenin alt üst olmasına yol açabileceğini anlatmış kitap. Her şeyi kontrol edemeyeceğini, yaşından dolayı karşındakinin duygularını hafife almamanın gerektiğini söylemiş. Ve bazen bir hatanın çok derin izler bırakabileceğini o hatanın bedelini hayatı boyunca bir ailenin omzunda nasıl taşıdığını okurken kendinizi onların yerine koyup böyle bir durumda kafayı yerdim heralde diye düşünüyorsunuz. Kitabı bir karakterin bakış açısından anlatmak istiyorum, Jude... Önce en kolayını, aileden olmayan tek kişiyi suçlayıp işten sıyrılmaya çalışırken zamanla bunu sadece kendi hatalarından sıyrılmak ve aileni korumak için uydurduğunu fark ediyorsun. Zor oluyor ama kendini toparlayıp "cesur olmaya" ya da " affetme cesaretini kendinde bulmaya" çalışıyorsun. Dağıttığın ve toplanmasına izin vermediğin aileyi hatta suçladığın o kişiyi bile affediyorsun. 6 yıl ölüm gibi bir hayat yaşamış ve yaşatmışsın herkese, depresyonlar, ağlama krizleri, sayısız terapiler... hayatı hiçe doğru sürüklüyorsun ve en sonunda affetme cesaretini gösteriyorsun. Yıllar alsa da, canından can gitmiş olsa da, affediyorsun. Ve çok ilginç ki, iyileşiyorsun. Yavaş yavaş gözle görülür derecede düzeliyorsun. "Sevgi sadece inançla ilgili bir şey değil aynı zamanda irade ile ilgili bir şeydir." diye bir cümle geçti kitapta. Çok farklı şekillerde algılanabiliyor hatta o kadar çok düşündüm ki üzerine sanırım tam anlamıyla ne demek istediğini anlamamış bile olabilirim ama en çarpıcı cümlelerden biriydi bence. Herkesin sadece birbirlerini dinlemeye karar verip düzelmek istediği zaman birbirlerini affederek iyileşebileceğini anlatıyor. Bu kitapta çok hata var, çok kötü olay, belki de çok kızacağınız kısımlar var. Çok üzüldüm bazen, inanın kendimi duvarlara vurmak istediğim yerler var. Ufacık detaylar yüzünden hayat kararan bir aile var. Ama her şeye rağmen duygularını serbest bırakıp onları yaşayarak zaman içinde birbirlerine olan sevgileri ile tekrardan bir araya gelen bir ailenin hikayesi var. Özellikle de benim gibi -maalesef- İnsanları affetmekte zorluk çeken hatta bu yüzden ailesi tarafından kindar olarak adlandırılan biriyseniz bu kitap okumalısınız. Bu kitap asla affedilemez diye düşündüğünüz bir hatanın bir aileye nelere yol açtığını ama onun bile nasıl affedildiğini anlatıyor. Bu acı ömür boyu sürecek olsa bile birbirlerini suçlayıp tek başlarına mücadele etmeye çalışıp keder bataklığında batmaktansa, sevgilerinin her şeyden önemli olduğunu fark edip birbirlerini affederek beraber acı çekmeyi tercih edenlerin hikayesi. Bu kitapta suçlamak, affetmek, sevgi, nefret, öfke, suçlamak, arkadaşlık, vazgeçmek, mücadele etmek, aile olmak, dağılmak, toparlanmak, hatalar yapmak, acı çekmek, her şeye rağmen yaşamayı öğrenmek, kederini yaşamaya izin vermek var. Beni çok etkiledi okumak istersiniz belki... Gece yolu için teşekkürler Kristin Hannah...🥺🤍