Raf Yorumu: gundogumu (@gundogumu)

Spoiler içeriyor Dönüşüm’de bir sabah yatağında böceğe dönüşmüş olarak uyanan Gregor Samsa’nın ve ailesinin çaresizlikleri, o sabahtan sonraki yaşamları, Gregor’a karşı aile bireylerinin tutumları anlatılıyor. Gregor Samsa böceğe dönüşünceye kadar maddi olarak evin sorumluluğu onun üzerindeydi. Böceğe dönüştüğünde bu sorumluluğunu yerine getiremez…devamıDönüşüm’de bir sabah yatağında böceğe dönüşmüş olarak uyanan Gregor Samsa’nın ve ailesinin çaresizlikleri, o sabahtan sonraki yaşamları, Gregor’a karşı aile bireylerinin tutumları anlatılıyor. Gregor Samsa böceğe dönüşünceye kadar maddi olarak evin sorumluluğu onun üzerindeydi. Böceğe dönüştüğünde bu sorumluluğunu yerine getiremez oldu. Kendi bakımını bile yapamazken böyle bir şeyi kimse bekleyemezdi ondan. Bu noktada Gregor Samsa ve ailesi çaresizliği yaşadılar. Gregor bir böcek olarak hayatına nasıl devam edeceğini ve ailesinin geçiminin nasıl sağlanacağını düşünerek kaygılanıyordu. Ailesi de Gregor’u o hâlde görmenin verdiği üzüntüyle birlikte endişe duyuyor ve geçimleri için yollar arıyordu. Kız kardeşi Grete’in Gregor’a yemek bırakmasında ve onun daha rahat hareket edebilmesi için değişiklikler yapmasında; Gregor’un o hâlinde ailesini düşünmesinde merhametin kendini gösterdiğini düşünüyorum. ‘’ Güzel günlerdi onlar. O ilk güzel günler, en azından aynı güzellikte bir daha tekrarlanmamıştı.’’ ‘’ Ölmekten müthiş bir şekilde korkuyordu çünkü henüz gerçek anlamda yaşamamıştı.’’ ! Spoiler içerir. Olağanüstülükle sıradanlıkların birleştiği bir kitaptı. Ve bu konuda oldukça başarılıydı. Franz Kafka hayatımızdaki değişimlerde bulunduğumuz ruh hâlimizi böcek ile sembolize etmek istemiş bence. Bahsettiğim olağanüstülük de kitapta Gregor’un gerçekten bir böcek olarak yaşamına devam etmesinde gösteriyor kendini. Kitap biterken Gregor öldü ve ailesi daha rahatlamış bir şekilde hayatlarına devam etti. Gregor’un hayatını kaybetmesi beklemediğim bir durumdu. Sevdiklerine yük olduğunu düşünmek ona ağır gelmeye başlamıştı son zamanlarında. Ailesinin rahatlaması da o böceğin Gregor olduğu düşüncesini kafalarında bitirmelerindendi. ‘’…kuşkusuz böylece eskiden olduğu gibi pencereden baktığında hissettiği o özgür olma duygusunu anımsamak istiyordu.’’ ‘’ Herkes beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor.’’ ‘’ Olmamasına razıyım. Oluyormuş gibi olmasın yeter.’’