Ağlamak, uğradığımız felaketlere karşı, bedenimizle kalan son gücün acı bir feryadıdır. Ağlayamadığımız zamanlar, bizde o gücün de artık yok olduğu ve yerini etkili bir sessizliğe bıraktığı anlardır. Bu türlü sessizlikler ise en şiddetli acı gözyaşlarından daha gönül yakıcıdır.