Raf Yorumu: Lecter (@bisturi)

Spoiler içeriyor Uzun zaman sonra sinema salonunda film izledim. Faturasını atmayıp saklamayı planlıyorum. Canım tekrardan sinemaya gitmek isterse yaşadığım acıyı kendime hatırlatmakta kullanırım.. ಠ⁠◡⁠ಠ Açık sözlü olacağım, bu filme gittim çünkü Harry Styles oynuyordu. Zaten filmi objektif olarak değerlendirmekte bir müddet zorlandım…devamıUzun zaman sonra sinema salonunda film izledim. Faturasını atmayıp saklamayı planlıyorum. Canım tekrardan sinemaya gitmek isterse yaşadığım acıyı kendime hatırlatmakta kullanırım.. ಠ⁠◡⁠ಠ Açık sözlü olacağım, bu filme gittim çünkü Harry Styles oynuyordu. Zaten filmi objektif olarak değerlendirmekte bir müddet zorlandım çünkü filmden çok Harry'i izlemişim.. Her neyse kendime biraz zaman verdim ve şimdi sizlerleyim. (Harry'nin büyüsünden çıktım da geldim.) İşsiz, pişireceği yemeğe bile kendisi karar veremeyen, evdeki sıcak su sorununu usta çağırıp çözemeyen silik bir adam yüzünden başlıyor tüm hikaye. Mutlu olmak istiyor. Uzun süredir birlikteliği olan hanımefendinin rızasını almaya gerek bile duymadan, ikisinin adına, bir simülasyonunun içerisinde yaşama kararı veriyor. Simülasyonun adı da Zafer dünyası. Yani bu ismi kim niye verdi?? Siyasi parti ismini andırdı, ciddiye alamadım filmi. Jdkshdjdow Çift olarak bu simülasyona alınan karakterlerimizin üzerine birtakım görevler düşüyor. Habersiz olarak bu dünyaya gelenlerde sıkıntı yok. Ancak simülasyona gelmek için şartları kabul edip imzalayan karakterlerde süreç daha farklı işliyor. Her gün gerçek dünyaya gidip çalışıyorlar. Simülasyonda daha fazla kalabilmek için gereken parayı kazanıyor, partnerlerinin ve kendi vücutlarının ihtiyacı olan besini verip geri geliyorlar. Ben bunu sevmedim. Simülasyon içerisinde para kazanmanın bir yolu yok mu yani? Sürekli gir-çık yapma fikri hoşuma gitmedi. Dış dünyadaki bedenleri bir merkezde toplayıp (avatardaki gibi) icat edilen makinenin içine koyup ihtiyacı olan besini sağlayabilirlerdi. Ayrıca karakterlerin dış dünyaya gidip gelmesini sağlayan geçit de görüntü açısından beni tatmin etmedi. Zaten filmin başlangıcında sorunlar başladı. Demek istediğim film çok hızlı başladı. Konunun ortasından bodoslama dalmış gibi hissettim. Bir süre olaylara dahil olamadım bu yüzden. Ellerindeki bütün malzemeyi seyircinin önüne lapa hâlinde atıyorlarmış gibi hissettirdi. Filmin ortaları güzeldi. Sürükleyiciydi hatta. Gerilim sahneleri, kullanılan müziklerle de birleşince, bence son derece başarılıydı. Tâbi gereksiz yere uzatılmış sahneler de vardı. Amaçsız bale sahnelerini görmemizin dışında ana karakterin yaşadığı psikolojik buhrana sürekli şahit olmak da bir noktadan sonra sıktı. Keşke tadında bıraksalarmış diye düşündüm. Ve bana sorarsanız filmin sonunda da konuyu tam bağlayamadılar. "Bitti mi şimdi?" dedim resmen. Daha da iyi açıklamam gerekirse filmin konusu yetersiz. Seyirciye verilmek istenen ana fikir ne? Şuan ki toplum içerisinde yaşayan insanlar mutsuz; bunun çözümü de kadınların evinde oturup yemek yapması, çocuklarıyla ilgilenmesi ve eşlerine destek olmasından mı geçiyor? "Bu film bana ne kattı???" diye sormaktan kendimi alıkoyamıyorum. Hadi desem ki konusunu boşver, bilim kurgu kısmına odaklan. Çünkü gerçekten hiç beklemiyordum. [Özellikle de başrol kızın Harry'den kazık yeme ihtimalini:')] Ama o bile yetersizdi. Mesela filmde "dış dünyaya git yoksa bedenini öldürecekler." ifadesi geçti. Bende doğal olarak dış dünyaya gittikten sonra orada da kısa süreli bir aksiyon sahnesi yaşanmasını bekledim. Kızın sevgilisi yatakta yanında ölü bir şekilde yatıyor sonuçta, onunla yüzleşmesini bekledim. Ne bileyim yani bir şeyler bekledim. Çok yersiz bir sondu. Kafada soru işaretleri bıraktı. °Neden simülasyondayken sürekli sarsıntı yaşadılar? °Filmin sonunda partnerini bıçaklayan bir kadın vardı. Neden bunu yaptı? °En başta intihar eden kadının hikayesi neydi? O kadının çocuğuna ne oldu? °Başrol kızımız dış dünyaya gitmek üzereyken ölmüş olan sevgilisi gelip sarılarak az kalsın engel olacaktı. O dünyada ölüler canlanabiliyorsa başta nasıl öldü? Gibi gibi.. Filmde oynayan oyuncular arasında sevdiğiniz birisi varsa onun hatırına izleyebilirsiniz. Yoksa izlemeyin. Ya da izleyin, siz bilirsiniz. (Benim kararlılık seviyesi) Buraya gelirsiniz ve filmi konuşuruz. Güzel olur:)