Raf Yorumu: Kübra (@somnium)

Arkadaşlar oldukça uzun bir aradan sonra sahalara geri dönmüş bulunmaktayım… Dönüşümü de aylar önce başlayıp yarım bıraktığım -bu kadar rahat okunabilen bir kitabı hangi mantıkla yarım bırakmışım onu da anlamadım- bir kitapla yapmış olayım. Kıyamet Park serinin üçüncü kitabı. Konusuyla…devamıArkadaşlar oldukça uzun bir aradan sonra sahalara geri dönmüş bulunmaktayım… Dönüşümü de aylar önce başlayıp yarım bıraktığım -bu kadar rahat okunabilen bir kitabı hangi mantıkla yarım bırakmışım onu da anlamadım- bir kitapla yapmış olayım. Kıyamet Park serinin üçüncü kitabı. Konusuyla ilgili detaylara girmek istemiyorum çünkü bunun için kitap açıklamasını okumak bile yeterli. Zaten diğer kitapları okumadan bunu okumak da okuyucuya yeterli doyumu vermez diye düşünüyorum. O yüzden açıklama ilginizi çektiyse sizi direkt yazarın “Oğullar ve Rencide Ruhlar” kitabına ışınlayabiliriz. Gelelim kitap ile ilgili düşüncelerime…Serinin ilk iki kitabını da büyük bir zevkle okuduğum hesaba katılırsa bu da en az onlar kadar iyi olmuştu ama anlatımda biraz farklılıklar vardı. Alper Canıgüz’ün önceki anlatımlarındaki her şey vardı evet ama bundan fazlası olarak gündemden çok fazla detaya da yer vermişti. Günümüzde bazı şeyleri alenen söylemek zor bir hale gelmişken bunların eserlerde bazen alaylı bazen gerçekçi şekilde ele alınıyor oluşu bence olması gereken bir şey. Yazar bunu önceden de yapıyordu fakat bu kitabında bana daha yoğunlaştırılmış bir şekilde yansıdı. Baştaki bahsettiğim yarım bırakma saçmalığı tamamen benimle alakalı bir durum normalde elime almamla birkaç saat içerisinde bitmesi bir oldu, öyle akıcı bir kitap. Yazarın kalemine de aşinaysanız zevkle hatta bazen kahkahalarla okumanız olası. Okuyacaklara şimdiden iyi okumalar! *Burası minik bir spoiler içeriyor kitabı okumayanlar hızla uzaklaşabilir* Minik fırlama Alper’den sonra hikayeye onun gibi bir fırlamanın daha katılmış olması sanki bana biraz iğreti geldi. Olaya kattığı dinamik harika ona hiçbir lafım yok fakat insan serilerde alıştığı bir düzen varken birden baş karakterin bir kopyasını daha görünce bocalıyormuş bunu da söylemeden geçemeyeceğim…