"Hayırdır?" Dedi, "Burada olduğumu unuttun mu?" Güldü, ben bakışlarımı kaçırdım. Çünkü evet, bi' anlığına da olsa onun varlığını unutmuştum°•° Bi' kardeşiniz olduğunu düşünün, size yapışık ve siz de ona. Aslında ne kadar güzel yaratıldığımızı düşünmek için sadece tipimize bedenimize mi…devamı"Hayırdır?" Dedi, "Burada olduğumu unuttun mu?"
Güldü, ben bakışlarımı kaçırdım. Çünkü evet, bi' anlığına da olsa onun varlığını unutmuştum°•°
Bi' kardeşiniz olduğunu düşünün, size yapışık ve siz de ona.
Aslında ne kadar güzel yaratıldığımızı düşünmek için sadece tipimize bedenimize mi odaklanmalıyız? "Normal" olmuş olmamız bile, güzel olmaya ve şükretmeye yetmez mi?
Bu kitaptan sonra bunu düşündüm uzun uzun.
"Gözalıcı insanlar üzenlerinde ip kadar kıyafetlerle podyumlarda kasıla kasıla yürüdüklerinde ya da kumsallarda yarı "çıplak" salındıklarında bunu "para" karşılığında "yapmalarına" `kimse "takılmıyordu";
`Kimse bunu herhangi bir şekilde "nahoş" bulmuyordu.
Ancak Tippi ve ben "bedenlerimizi" paraya çevirmekten bahsettiğimizde "herkes" kaşlarını çatıyordu. Neden ki?
~Özel alan~, yapışık ikizin varken bunun imkânı yoktur.
"Seninle her şeyi yapar her yere gelirim Grace, fakat sakın aşık olma." Diyor Tippi Grace'e
Çünkü "aşık" olsa bile, tek olabilmiş bi' birey, değil, zihin, karakter ve kişilik olarak tamamen "ayrı" olsa bile, kendisine yapışık bi' kardeşi varken, nasıl evlenebilirdi ki? Nasıl çocuğu olabilirdi?
Kadim ve aziz dostum "Star dostumun" -Stardust- incelemesinde dikkatimi "cezbetmiş" ve kitabı hemen almıştım. ^_^ (TeŞekKür EdiYorUm)
Kitap elime geldiğinde, şöyle bi' inkisar yaşadım.
~Kitap ciltli, hoş. Eyvallah.
İçini bi' açtım. Abi şiir kitabı mı bu?~
Kağıt israfı ~lan~ diye biraz saydım-sövdüm ama okumak çok "zevkliydi"
Düşündürttü, üzdü, sevindirdi, hissettirdi.
Araştırmaya, şükretmeye ~sevk etti~
Sevdiğim için inceleme girmek istedim. Bilinsin = okunsun.
Sizin de Hayatınıza yeni "pencereler", "pozitif" bakışlar eklemenize sebebiyet verebilir, `umarım ki verir.
Bana kattığı en büyük şey "şükür" ve engelli bireylere "bakış" şekli oldu. {Iıı... bu cümleyi açıklayabileceğimden emin değilim üstü kapalı kalsın}
"Yaşamak" için ~varoluşunu~ satmak zorunda kalmak... (Ama kitabın oluş sebebi de aynı sekilde)
Ailene olan borcunu ödemek, bi' katkıda, yardımda bulunmak için bedenini gösterişe sunmak...
Ikizine yapışık olan bedenini. Sana yapışan ikizini... Televizyonda sergilemek...
(Ve bunun daha acısının tarihte yaşanmış olmasına dair internetteki bazı makalelerin varoluşu)
İki kafa tek vücut ikizleri de var(mış) acaba o iki kafa da farklı düşünüyor mu, sağlıklı ve farklı. Ya da tek biri mi çalışıyor. O beden, hangi kafanın? Bir kafa gitse, katliam mı olur? Zalimlik?
Peki, oldu da birisinin alınması gerekti, ya beden de ölürse ve diğer kafa?
Beynim uçuklandı yapışık ikiz fotoğraflarına bakarken.
〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️〰️
"Bir çocuğunu kaybetmenin acısı ikincisinin varlığıyla kaybolup gitmez. Biri diğerinin yerini dolduramaz." Çok çok çok doğru!
Aslında incelememi kitaptan alıntılarla doldurmak istemezdim ama beni bilhassa "etkilediği" yerleri yazmak istedim. Belki sizinde dikkatinizi kitabın içinden bu cümleler çekerde kitabı elinizde bulursunuz.
Kim bilir.
❣Kalbimi bıraktığım kitabın, son cümleleri ile veda edeceğim inceleme satırlarına.
"İki" olmanın hikayesiyle, "Tek" olmanın hikayesi.
Bu bir destan.
Sevginin destanı.
"Tek" kitabın gidişatı ve sonuyla, ismi öyle bir anlam kazandı ki benim için.
En başında tektiniz ve "Tek."
Bence kesinlikle dikkat çekici, güzel bir dille yazılmış. Farklı türlerde, farklı yazarların kitaplarını da okumayı seviyorsanız, okumanızı öneririm 🙋🏻♀️