Raf Yorumu: BrotherChaplain (@konahrik)

Yine bir Warhammer garipliğiyle sizlerle birlikteyim. Bilenler bilir warhammer 80lerde masaüstü bir rol yapma oyunu ve figürleri olarak ortaya çıktı. Dolayısıyla yazılanlar bir simülasyona uyarlanmalı ve bu durum tersinebilir olmalıydı. İşte bazen bu durum hikayede garip yeniliklere ve alışılmadık sınıflara…devamıYine bir Warhammer garipliğiyle sizlerle birlikteyim. Bilenler bilir warhammer 80lerde masaüstü bir rol yapma oyunu ve figürleri olarak ortaya çıktı. Dolayısıyla yazılanlar bir simülasyona uyarlanmalı ve bu durum tersinebilir olmalıydı. İşte bazen bu durum hikayede garip yeniliklere ve alışılmadık sınıflara sebep oluyor. Tech-priestler şimdiye kadar gördüğüm en sıradışı class olabilir. Marstaki insan kolonisini diğerlerinden ayıran bir özelliği var o da insanlık birleşmeden önce orada farklı bir kültür ve inanç sisteminin gelişmesi. Tamamen teknolojiye,mekaniğe ve bilime tapılan bir koloniye dönüşen mars,İmparator dünyayı birleştirdikten sonra, İmparatora teslim olur, ancak imparator tarafından tanınan ayrıcalıkla bir kurum olarak imperiuma katılır. Bir sanayi gezegeni olarak hizmet verir. Böylece bildiğimiz Adeptus Mechanicus olaylara dahil olur. Onlar için bir makineyi anlamak ibadet,yapay zeka günah, yeni bir teknoloji keşfetmek yasak. Ama aynı zamanda bağımlı-müptezel derecesinde teknolojiye sapkın. Öyle ki bedenlerini yavaş yavaş mekanikleştirmeye başlamış cybernetic bireylere dönüşmeye başlamışlardır. Şimdi bunun neresi ilginç diyebilirsiniz ama bilenler için konuşayım D&D gibi bir rpg sistemini düşünün ve cyberpunk ripper-doc, corpo, engineer classlarıyla bildiğimiz priest, enchanter, mage ve warrior classlarını birleştirin. Ortaya ucube çıkmasını beklerken çok etkileyici bir şey çıkıyor o da yazarların bunu işleme başarısı sanırım. Hikayeye gelecek olursak, Mechanicusun savaş makineleri olmadan iç savaşın iki taraf içinde kazanılması mümkün değildir. Warmaster Horus, Adeptus Mechanicusun eski yaralarını ve hırsını kaşıyarak heresy’i oraya da taşır. İşte bu olaylar cereyan ederken kitapta genç bir adeptin bazı terslikleri farketmesini, tech priestlerin iç siyasetini ve olaylara bakışı incelenir. Kitabın sonuna doğru İmparatorun ne denli güçlü ve binlerce yıllık öngörüsüyle neredeyse her yere etki ettiğini basit, pek fazla açıklamadan, gergin bir şekilde okuyucuya ufaktan “bakın arkadaşlar bu da böyle bir yiğit ama bizde anlamadık” tarzında şerh düşmesi ne yalan söyleyeyim ana hikayenin gerilimini yükseltiyor. İster istemez bu adam kim, neyin peşinde ve ne kadar ileri gidebilir, neden herşeyi saklıyor diye düşündürtüyor.