Raf Yorumu: Eskici (@eskici)

“Kafamda özgün bir düşünce varmı? Şu kel kafamda. Belki daha mutlu olsaydım saçlarım dökülmezdi. Doktora gidip bacağıma baktırmam gerekiyor. Dişçi yine aradı. Dişlerimi ertelemeyi bırakırsam çok daha mutlu olabilrim. Tek yaptığım koca kıçımı büyütmek. Kıçım büyük olmasaydı daha mutlu olabilirdim.…devamı“Kafamda özgün bir düşünce varmı? Şu kel kafamda. Belki daha mutlu olsaydım saçlarım dökülmezdi. Doktora gidip bacağıma baktırmam gerekiyor. Dişçi yine aradı. Dişlerimi ertelemeyi bırakırsam çok daha mutlu olabilrim. Tek yaptığım koca kıçımı büyütmek. Kıçım büyük olmasaydı daha mutlu olabilirdim. Gömleklerimi kıçımı saklamak için sarkıtmazdım. Kimi kandırıyorum ki, koca kıçlı! Tekrar koşmaya başlamalıyım. Belki de kaya tırmanışı? Hayatımı tersine çevirmeliyim. Ne yapmam gerekiyor? Aşık olmalyım. Çince konuşabilirim. Çince konuşan ve obua çalan bir senaryo yazarı olurum bu harika olur! Saçımı kısa kestirmeliyim. Kendimi ve insanları çok saçım varmış gibi kandırmayı bırakmalıyım. Ne kadar acınası. Gerçek ol kendine güven. Kadınların da etkilendiği bu değil mi? Sadece var olduğum için gülünç duruma düştüğümü hissediyorum. Bu konuda yardım almalıyım. Ama yinede çirkin kalacağım. Bunu hiçbir şey değiştiremez.” Uzun zaman önce rafta tanıştığım, aynı felsefe ve ideaya sahip olan bir kişinin bana önerdiği bu film belki de o dönem sinemasında tekrardan varoluş felsefesini ortaya çıkaran, bunun üzerine yazılıp çizilmesi gerektiği, insan zihninin düşünmekten daha önemli bir işi olmadığını gösteren bir yapım... Filmin felsefesinin bize anlattığı şey insanın hayatına giren kişiler, yaşadığı an, bulunduğu toplum ve büyüdüğü çevrenin insan zihninde, davranışlarında yaşam tarzında ve hayata bakış açısında, ne denli değişikliğe sebep oluyor... Bu değişim ve cesitlenmeyi kimi zaman eylemsel bir şekilde sergilerken kimi zaman düşüncesel olarak ortaya döküyoruz... Aslında bizler hayatın birer ürünü ve yaşadıklarımızın birer toplamıyız... Ne kadar kendimizi tanıyor veya ne kadar kendimizin farkındayız... Bir kalıbın içinde kendimize bir kalıp uydurmaya ve var olmaya çalışan insanlarız... Yeterki sen senaryo yaz ben oynarım diyen Nicolas abim harika bir oyunculuk sergilemiş... Filmi kesinlikle izlemenizi tavsiye ederim başta hareketli ortalarında ağır ama sonlarına doğru sizi düşünmeye itecek harika bir film...