Raf Yorumu: Sun (@gunesisigi)

*Enerjinizi tüketen şeylerle ve cesaretinizi kıran işlerle uğraşmak tamamen zaman kaybıdır. Boş zamanlarda bile zeki arkadaşlarla sohbet etmek gibi işlerle meşgul olmak lazım. Yemek yerken bile aktif olabiliriz. Yemeğimizi yeterince çiğneyerek midenin iş yükünü azaltabiliriz. Gencin en sefil hali hareketsiz…devamı*Enerjinizi tüketen şeylerle ve cesaretinizi kıran işlerle uğraşmak tamamen zaman kaybıdır. Boş zamanlarda bile zeki arkadaşlarla sohbet etmek gibi işlerle meşgul olmak lazım. Yemek yerken bile aktif olabiliriz. Yemeğimizi yeterince çiğneyerek midenin iş yükünü azaltabiliriz. Gencin en sefil hali hareketsiz olduğu ve zamanını boş yere harcadığı anlardır. Saatlerce banyoda zaman harcar, sabah esnemekle geçer, başını kitaba gömer, yavaş hareket eder. Ne çalışmak ne de bir şeyle ilgilenmek ister. Nerede olacağına karar verememiş gibidir. Harekete geçmek için fırsat kollamaya da niyeti yoktur. Oysa fırsatları yakalamak uyanık olmayı gerektirir. *Güce hakim olmanın bir yolu da ertesi gün ne yapacağınızı yatmadan önce belirlemekten geçer. İşin miktarı önemli değildir. Yeter ki ertesi gün aniden aklımız başımıza gelince düşünmeye zaman bile bulamadan masa başına geçip apar topar işe koyulmak zorunda kalmayalim *François de Sales birçok işi aynı anda yapmamak gerektiğini söyler. "Şeytan çok işi aynı anda yapmamızı ama hiçbirini de istediğimiz gibi bitirmeyerek kendimizi kötü hissetmemizi ister. Bazı vazifeleri tekrar tekrar yapmaya çalışmak işten soğumamıza ve işin bitmemesine neden olur." *Tembel, zamanını değersiz, can sıkıcı kıskançlıklara, hırslara harcarken gerçek mutluluk, faydalı meşguliyetlere zaman ayıranların mükâfatıdır. Mutluluk, sağlık da getirir. Çalışmak insanlığın temelini oluşturan bir kuraldır ve bunu edinen herkes kalıcı ve yüksek mutluluklara kavuşur. *Maalesef çalışmak için zaten az olan zamanı sistemsizlik nedeniyle daha da azaltırız. Buna rağmen daha önce de belirttiğimiz gibi "az da olsa her gün biraz çalışmak ilerlememizi sağlar." Devam eden sebatkar çalışmanın getirisi muhteşem olabilir. Böyle böyle düzenli çalışma alışkanlığı edinilir. Her akşam ertesi günün çalışma konusunu belirlemeli, başlanan işi bitirmeli, sadece bir işle meşgul olmalı ve en önemlisi de zamanı boşa harcamamalı. Bu alışkanlık en büyük hayallerin gerçekleşmesini sağlar. Anlaşıldığı üzere çalışmak başımızı ağrıtmaz. Çalışmaktan kaynaklandığı düşünülen yorgunluk, doğrusu aşırı hazlardan, endişelerden, egoist fikirlerden, yanlış metottan kaynaklanır. *Peki fiziksel etkinliğin zekaya faydası yok denilebilir mi? Alakası yok. Etkisinin olduğu bir gerçek. Fiziksel tembellik fecidir, algılarımızı zayıflatır. Doğal olarak evde kalmak ister, monotonluğu tercih ederiz. Sonra da can sıkıntısı. Bu sıkıcı durumla hepimiz karşılaşmışızdır. Sebebi fiziksel olarak hareketsizliktir ve paralelinde zihinsel yavaşlama gelir. Dışarı çıkıp biraz köy, kasaba, dağ yürüyüşüyle zihin açılır, enerji ve canlılık gelir. Fiziksel hareketliliğin yetilerimizin üzerine etkisi yadsınamaz. *Dinlenmek tembellik değildir. Ve elbette tembellik, dinlenme olarak ifade edilemez. Dinlenme, önceden çalışmış ve yorulmuş olmayı dolayısıyla istirahati hak etmeyi gerektirir. Tembel insan hak edilmiş bir dinlenmenin zevkini bilemez. Çünkü Pascal'ın dediği gibi ısınmak üşürseniz, dinlenmek yorulursanız güzeldir. Çalışmadan dinlenmek tembelliktir, can sıkıcıdır. Ruskin'in söylediği gibi hak edilmiş dinlenme öküzün ahırda geviş getirmesi değildir. *