Raf Yorumu: Özgür (@henry

Çivisi Çıkmış Boklu Dünyanın Azgın Pompacıları

Spoiler içeriyor Çivisi Çıkmış Boklu Dünya'nın Azgın Pompacıları Yeraltı edebiyatına aşina olmayan kişilerin saçma bulacağı, okunmasa bir şeylerin kaybedilmeyeceği düşünülen,çok bilmiş edebiyatçı taifesi'nin süslü kelimelerle uzun uzun ve kasıla kasıla ortamlarda tâhliller yaparak caka satamayacağı, yeraltı tarzı bir eser. Aslında içten içe…devamıÇivisi Çıkmış Boklu Dünya'nın Azgın Pompacıları Yeraltı edebiyatına aşina olmayan kişilerin saçma bulacağı, okunmasa bir şeylerin kaybedilmeyeceği düşünülen,çok bilmiş edebiyatçı taifesi'nin süslü kelimelerle uzun uzun ve kasıla kasıla ortamlarda tâhliller yaparak caka satamayacağı, yeraltı tarzı bir eser. Aslında içten içe bir çok eleştiriyi hakkıyla yapabilecek ve bunu yaparken de gerçeküstü yaklaşımla, hayalgücü ve espirili bir dil kullanan bir yazar düşününce, yazarımız başını eroin bağımlısı bir fahişe'nin anüsünden( sindirim kanalının son bölümündeki çıkış deliği) çıkarıp okuyanı selamlıyor. Mykle Hansen! Kitap üç farklı bölümden oluşuyor ; Hayat kısa kuşlar uçuyor! diye başlamasını tâbi ki beklemiyoruz değil mi ? Tâbi ki hayır! dediğinizi duyar gibiyim.Bunun yerine ; Hayat kısa, acımasız ve bilinmezliklerle dolu; fakat şundan eminim: Daha uzun, daha kalın, daha büyük ve daha tatminkâr bir penisim olmalı, HEM DE HEMEN! diyen cinsel sorunları olan veya olduğunu düşünen karakterimiz kısmende olsa çağımızın vebası olan internet ortamına yayılmış halihazırda ürünlere tüketim sevdalısı olarak kamikaze edasıyla dalış yapıyor.İlerleyen sahfalarda travmatik durumlar baş gösteriyor. Dolayısıyla toplumumuzda küçük yaşta erkek çocuklarına çıkar bakayım amcana pipini göstercilerin yetişkinlikte bir çok davarizm yok hayır "Darwinizm"değil davarizm kuramına öncülük yapacak bireyleri topluma kattiklarindan bihaberlerdi.Erkekliği, gücün sembolünü İKTİDARLI olmayı bir organa ve işlevine bırakmak da olsa olsa davarlık olur çünkü. Bu bölümde tüketim toplumu ve toplumun birey üzerindeki baskılarını ve bunun sonucu olarak ortaya çıkan vahim durumları karakterimizin bir kadına olan arzusundan ve sonlardaki zorbalığından anlayabiliyoruz. Tüketim, kişisel haz, tükenmişlik sendromu... İkinci bölüm;AGNES CUDDLEBOTTOM’IN MERKEZİNE YOLCULUK Karakterimiz agnes cuddlebottom 80 yaşında eroin bağımlısı bir fahişe merkezi ise onun kıç deliği:D Ara ara röportaj şeklinde ilerleyen bölümde ilk önce doktorların her şeyin amacı hastanın kurtulması olarak başlasa da aynı hükümetlerin seçim öncesi her şeyin halkın yararına ve refahına olacağı şeklindeki boş beyanatlarıyla dolu.Gerçeklerin öyle olmayacağını her şeyin suistimale uğrayıp boka sarmasını uygulamalı olarak bizlere birer birer anlatıyor.İlk olarak JoJo adında bir şempanzeyi yollayan doktorlar bana uzaya yollanan "ham" adlı şempanzeyi hatırlattı.(Ham (Temmuz 1957 -19 Ocak 1983), aynı zamanda Şempanze Ham ve Astro-şempanze Ham olarak da bilinen bir şempanzeydi ve uzaya fırlatılan ilk büyük maymundu. 31 Ocak 1961'de Ham, ABD uzay programı Project Mercury'nin bir parçası olan Mercury-Redstone 2 görevinde yörünge altı bir uçuş yaptı.) İnsanlık olarak hayvanları her alanda sömurdüğümüz gibi ilk yapılan iş bilinmeyene bir hayvanı yollamak oluyor tâbi. Olay haberlere çıkınca göçmenler durur mu? kadının anüsüne göç dalgaları başlıyor.(ulan bu göçmenler sığınacak bir g.t deliği bile olsa sığınırlar biz hâlâ nasıl göndeririz diye düşüne duralım.)Halk konserleri veriliyor.Bağımlı olan kadının içindeki uyuşturucu maddeyi kullanalar bile var.Açgözlü müteahhitler hemen kadının anüsünde parseller alarak evler dikip hatta medeniyet adı altında yollar yapıp beton döküyorlar.Kapitalizm iş başında Starbucks bile açılıyor hemde iki üç kat ciro yapıyor.Bir çok eleştiriyi bu espirili ve hayalgücü ile yapan yazarı tebrik ediyorum cidden.Bütün bunları görünce insan düşünmeden edemiyor acaba bizlerde bir anüsün içindemiyiz diye.Çünkü insan her şeyin bu kadar boka sarmasını başka bir şekilde açıklayamıyor. Son bölüm:Bir hamburgerin gözünden tüketim toplumuna bireylerin açgözlülüğüne şişman insanlar üzerinden bir güzel hiciv ediliyor. "Şişman insanlar aslında güneşi yemek istiyorlar, güneşi tükettiklerinde ise eminim ki açlıkları onları başka yıldızlara yöneltecektir. Hiçbir zaman yetinmeyi öğrenemeyecekler".Aslında burada şişman insan modeli yönetimdeki kişilerden en alt tabakaya kadar fırsatçı ve bitip tükenmek bilmeyen açgözlü davranışlarına modelleme olarak kullanılmış."Artık buralarda hiç hayvan kalmadı, nedenini açıklamaya çalışayım. Hepsini biz yedik. Çok, çok uzun zaman önce lezzetli olanların hepsini şişman insanlar yedi, kalanları da aç insanlar." Son olarak keyifle okuduğum bu kitabın incelemesini şu satırlarla bitiyorum; Bulutsuz gökyüzü, pırıl pırıl yıldızlarla dolu. Her yanı bokla kaplı olmayan bildiğim tek şey yıldızlar. Çok güzel görünüyorlar. O insanların yıldızları kirletmesini engellemek için sahip olduğum her şeyi verirdim ama işe yarayacağından ümitli değilim. Bazı şeylerin değişmesi dileğiyle ;)