Raf Yorumu: zeyriv (@zeyriv)

-benim okuduğum kitap bordo siyah yayınlarından 210 sayfa olandır!- Hasta olmak bana yaramıyor daha kitabı bitireli bir kaç dakika oldu ve ben ne okuduğunu unuttum. Kendimi veremiyorum okuduklarıma izlediklerime veya dinlediklerime... Neyse geçelim alıntılara~ •|Bedendeki hastalıklar ruhumuzu arıtıyor, insan, bütün…devamı-benim okuduğum kitap bordo siyah yayınlarından 210 sayfa olandır!- Hasta olmak bana yaramıyor daha kitabı bitireli bir kaç dakika oldu ve ben ne okuduğunu unuttum. Kendimi veremiyorum okuduklarıma izlediklerime veya dinlediklerime... Neyse geçelim alıntılara~ •|Bedendeki hastalıklar ruhumuzu arıtıyor, insan, bütün yaraları teninde açan bir çiçek gibi karşılamayı bilmeli," diyorlardı. "Çöl çiçeklerle örtülecek," diyen peygamberlerin sözü, bu çilekeş sofularla gerçekleşiyordu böylece.|• •|Bir yandan çalışır, bir yandan ince bir sesle, küçük Thais'in yüreğine işleyen ilahiler okurdu. Ağır ve neşeli bir sesle mırıldanırdı: "Söyle Meryem, orda, geldiğin yerde kimi gördün? Bir kefen ve çamaşırlar ve mezarın başında oturmuş melekler gördüm. Ve yeniden dirilişin tutkusunu, ününü gördüm." Kızcağız sorardı: "Baba neden sen hep mezarlara oturmuş meleklerin şarkısını söylüyorsun?" Şöyle yanıtlardı Ahmès: "Gözbebeklerimin minik ışığı, o meleklerin şarkılarını neden mi söylüyorum? Efendimiz İsa gökyüzüne çıktı da ondan."|• •|Akıldan, bilimden, erdemden bizlere artık kala kala, çöküşümüzü kendi gözlerimizle izlemenin mutluluğu kaldı.|• •|Sonra ölümden söz ettiler. "Ölümün beni, kendi hatalarımı kendim düzeltirken tüm görevlerimi yapmaya hazır olduğum bir anda bulmasını isterim. Ölümün karşısında günahsız ellerimi gökyüzüne kaldırıp tanrılara: Tanrılar, yürek tapınağımdaki yerinize kirli eller sürdürmedim, yapraklar ve çiçeklerle bezenmiş kordonlar, şeritler. taçlar gibi düşüncelerimi astım oraya. Buyruklarınıza uygun yaşadım. Yeter derecede de yaşadım,' diyeceğim."|• •|"Ölmek mi? İnsanın devlete hizmet etmesi dururken ölmek istemesi ne saçma şey."|• •|Öyle çirkinleşmiş, öyle çirkinleşmişti ki Paphnuce, elini yüzünde gezdirdiğinde ne kadar çirkinleştiğini kendisi de anladı.|•