Raf Yorumu: zeyriv (@zeyriv)

Spoiler içeriyor Bitti. Hayır ben ve vücudumda ki su bitti. Roof'un dediği gibi Mateo ölmeyi hak etmiyordu. Bu kitap böyle bitmemeliydi kurtulmalıydılar. Hey böyle bitemez değil mi? İkinci kitabı ya da ne biliyim paralel evren kitabı vardır bunun di mi? Yok ya…devamıBitti. Hayır ben ve vücudumda ki su bitti. Roof'un dediği gibi Mateo ölmeyi hak etmiyordu. Bu kitap böyle bitmemeliydi kurtulmalıydılar. Hey böyle bitemez değil mi? İkinci kitabı ya da ne biliyim paralel evren kitabı vardır bunun di mi? Yok ya kesin reenkarne oldukları bir kitap vardır heralde? Evet kesin ve heralde aynı cümlede mükemmel anlatım bozukluğu. "Kayba, umuda ve arkadaşlığın kurtarıcı gücüne dair sevimli ve akılda kalıcı bir hikâye." Üzgünüm Lauren sevimli bir kitap olduğuna katılmıyorum. Kendimi bu sona hazırladığımı zannediyordum, hazırlayamamışım. Altını çizdiğim 15 sayfa ve konuşmaların yanına küçük kalpler ve yıldızlar çizdiğim 4 sayfa ve altını çizmek istediğim ama çizmediğim daha bir çok sayfa... Hepsini paylaşmayacağım tabiki bir kaç tanesiyle yetinin bu seferlik. Bu arada verdiğim paraya değip değmeyeceğini sormuştum. 150 TL olsa bile alırım diyeceğim bir kitapdı saygılar. Bu arada 211. Sayfaya kim çay döktüyse olmayan saygılarımla, keşke bu sayfayada baksaydımda iade etseydim pü. •|En çok ihtiyacımız olduğu anda hayatın, vitesini değiştirmemize izin vermemesi ne kötüydü.|• •|"Ayağa kalkmak, gitmek demek," dedim. "Evet," dedi Rufus. "Gitmek, ölmek demek." "Hayır, gitmek ölmeden önce yaşamak demek. Hadi."|• •|Benim ütopyam şöyleydi: şiddetin ve trajedinin olmadığı herkesin sonsuza dek yaşadığı ya da yeterince tatmin edici ve mutlu bir hayat yaşadıktan sonra bizi bekleyen bir sonraki şey her ne ise onun için ayrılmaya karar verdiği bir hayat. Ama bu, yaşadığımız dünyadan çok uzaktı.|• •|"Bir yere gitmiyorum," dedi Mateo. Güzel bir gülümsemesi vardı. "Şimdi ne yapacağız?" "Ne olursa." "Gidip bir an yaratalım mı?" "Zaten yarattığımızı sanıyordum ama neden olmasın."|• •|Haklısın. Kesinlikle haklısın. Her şey gidiyor. Herkes ve her şey ölüyor. İnsanlar berbat dostum. Yıkılmaz ve sonsuz olduğumuzu düşünüyoruz çünkü ankesörlü telefonların ve kitapların aksine düşünebiliyoruz ve başımızın çaresine bakabiliyoruz ama eminim dinozorlar da hakimiyetin sonsuza dek kendilerinde olduğunu düşünmüştü.|• •|"Kendime bir şey yapmayacağım, söz veriyorum. Her şeyin sona ermesini istemiyorum. Lütfen benden önce ölmeyeceğine söz ver. Bundan emin olamıyorum." "Sen de aynısına söz verirsen." "İkimiz birden aynı sözü veremeyiz." "O zaman söz vermiyorum," dedi Mateo. "Beni ölürken görmeni istemiyorum ama ben de senin ölümünü izleyemem." "Bir Gidici'nin son isteğini yerine getirmeyen bir Gidici olarak mı öleceksin?" "Kendimi seni ölürken izlemeye zorlamak söz verebileceğim bir şey değil. Benim Son Arkadaşımsın ve bu beni mahveder." "Ölmeyi hak etmiyorsun, Mateo." "Bence kimse ölmeyi hak etmiyor." "Seri katiller dışında, değil mi?" Mateo cevap vermedi çünkü büyük olasılıkla cevabından hoşlanmayacağımı düşünüyordu. Bu, düşüncemi ispatlıyordu: Mateo ölmeyi hak etmiyordu.|• •|Bana o kadar sıkı sarıldı ki kalbi göğsümde atıyordu. Onun da benimkini hissettiğine emindim. "İki erkek tanıştı. Birbirlerine âşık oldular. Yaşadılar. Bu bizim hikâyemiz."|•