Raf Yorumu: 🦂 (@herbokolog)

Victor Hugo'nun yazdığı bu eser adından da anlaşılacağı üzere bir idam mahkumunun son gününü ve psikolojisini anlatır. Kitabın uzun ön sözünde idam ve dönemin siyasetçileri eleştirilir. Kitaba geçmeden de eserin, yazıldığı dönemde nasıl karşılandığının anlatıldığı bir tiyatro metni bulunur. Kitaptaki…devamıVictor Hugo'nun yazdığı bu eser adından da anlaşılacağı üzere bir idam mahkumunun son gününü ve psikolojisini anlatır. Kitabın uzun ön sözünde idam ve dönemin siyasetçileri eleştirilir. Kitaba geçmeden de eserin, yazıldığı dönemde nasıl karşılandığının anlatıldığı bir tiyatro metni bulunur. Kitaptaki ana karakter olan mahkumun sürekli bir umut kırıntısı araması beni çok etkilemişti. Kitabın sonlarına doğru kızıyla yaptığı görüşme de öyle. Genel olarak kitaba sürekli acıma duygusu hakimdi. Kahramanın yaşadığı şartlara üzülüyor, bu yüzden de idamı desteklemiyoruz. Ama mahkumun ne suçla içeride olduğunu öğrenseydik belki de o kadar acımayacaktık. Kızıyla olan görüşmesinde o kadar da duygulanmayacaktık. Victor Hugo düşüncesini daha etkili kılabilmek için böyle yazmış olmalı. Ayrıca bir kişiyi suça götüren nedenlerde eğitimsizlik ve sevgisizlik var. Düşünün; hükümet, çocukken annesi ve babası ölen bir kişiyi başıboş bırakmış, eğitmemiş, sevgi vermemiş. O çocuk büyüyünce bir kişiyi öldürürse bunda biraz da hükümetin suçu yok mudur? Kendi yaptığı bir sorumsuzluk ve hata yüzünden nasıl başkasının canını alabilirler? Her ne kadar ön söz beni çok etkilemiş olsa da idama karşı düşüncelerim değişmedi. Evet etik bulmuyorum ve modernleşmek ve gelişmek isteyen ülkelerin idamı uygulamamasını destekliyorum. Ama diğer yandan o suçlunun benim çok değer verdiğim birini öldürdüğünü düşünüyorum ve bu yüzden de onun da ölmesini istiyorum. Evet, ben de rehabilitasyonun insanı değiştirdiğine katılıyorum ama bir çocuk katilinin ya da tecavüzcüsünün rehabilite edilmesini ister miyim? Kitapta şöyle bir bölüm vardı: "İdamla sadece mahkumu değil arkasında suçsuz olan karısını, kızını, annesini de bir nevi öldürüyorsun." Ama bir katil de yaptığı suçla sadece ölen kişiyi değil onun yakınlarını da öldürmüş olmaz mı? Burada bir kısasa kısas uygulanması gerekir bence. Victor Hugo'nun kalemi zaten mükemmel ve kitabı okuyup idamı savunmayanların biraz da bundan etkilendiğini düşünüyorum. Victor Hugo tam tersi şekilde idamın toplumun huzuru için gerekli olduğunu yazsaydı bir çok kişinin fikri değişirdi. Sonuç olarak katılmasam da beni çok etkileyen bir kitap oldu. Bu konulara ilgi ve merakınız varsa hiç ertelemeden okumaya başlayın. Kitapta beğendiğim alıntılar: •Aman Tanrım! Size soruyorum, bu insanların yaşamasının, biz hepimize ne zararı dokunacaktı ki? Fransa’da, herkes için solunacak yeterince hava yok mu? •İnsan içinde bulunduğu olumsuz koşullarda bazen bir zinciri, bir saç teliyle koparabileceğini sanır.