Raf Yorumu: onion (@copcudesem)

başıma paranoya olmalı bir olay geldi, çözüm önerisi olan varsa lütfen bana ulaşsın. dün gece iki sularında bu kitabı okurken uyuyakaldım. bu durumda genelde sabah yatağın bir ucunda olmasa diğer ucunda kitabı bir şekilde bulurdum. bu sabah ise çarşaflara kadar…devamıbaşıma paranoya olmalı bir olay geldi, çözüm önerisi olan varsa lütfen bana ulaşsın. dün gece iki sularında bu kitabı okurken uyuyakaldım. bu durumda genelde sabah yatağın bir ucunda olmasa diğer ucunda kitabı bir şekilde bulurdum. bu sabah ise çarşaflara kadar değiştirmeme rağmen kitabı bulamıyorum. lütfen yememiş olayım kitabı, en son (iki gün kadar önce) rüyamda jaspers ya da sartre hangisi olduğunu kestiremediğim biriyle dama oynuyordum. neyse, geçen zamanların birinde de biriyle konuşurken iki lafının arasında bana "neden varız ki?" tadındaki cümlelerini ısıtıp ısıtıp önüme sunuyordu. felsefenin çarpıcı bir noktası var olup olmadığımız. bu doğru ama basitçe ne anlamda yaşanır bu varoluşçuluk bundan yoksundum. her gün başka bir eksikliğimi hissetmekten yoruldum. galiba bu asla bitmeyecek bir paradoks. ertesi hafta cuma günüde din hocam gelip bana bu kitabı okumam için verince baya heyecanlandım. sartre bir şekilde tanışıklığımızın olduğu bir yazardı ama derinlemesine mi, hayır. kitap varoluşçu düşünceleri biraz birleştirerek tarihini sartre'ın yaşantısıyla harmanlıyor. yeri geliyor sartre'ın yarattığı dünyalar üzerinden bir inceleme soluğu getiriyor, yeri geliyor varoluşçuluğun türkiye'ye yansımalarına değiniyor. varoluşçuluk tanımıyla başlıyor, varoluşçu akımın yaratıcısı olan kişilerin (kierkegaard, nitter, marcel gibi) nasıl belli noktalarda ayrıldığını temellendiriyor. açık yönlerini ve varoluşçuluğun nasıl bu açık taraflarından sürekli marx yanlıları tarafından bombardıman altında kaldığını net ifadelerle sunuyor. temel-giriş kitabı olmaya aday bu yönleriyle. aynı şekilde sartre'ın kitaplarının derin dehlizine ulaşabilmek için de küçük ekmek kırıntıları bırakıyor. gidip tekrardan bulantı okuyup bunaltıya girmemin vakti gelmiş anlaşılan. sartre kitaplarında kullandığı karakterlerin sartre'ın bir parçasına has olduğunun zaten farkındaydım ama bazı şeylerin farkındalığını biraz daha geç edindim. bu beni yine geriye hiçbir şey bilmediğimi yeniden anlamaya itiyor.