Raf Yorumu: ... (@prafheimas)

Spoiler içeriyor yazarı annie ernaux olan minik bir roman. son sayfalara doğru beni hepten mahvetti, patır patır göz yaşlarım düştü neye kime olduğunu anlayamadan, istemsiz. aşk inanılmaz bir şey. acayip irrasyonel her dilde, kültürde. tutku zamanına geçiş yapınca bir kez paralel bir…devamıyazarı annie ernaux olan minik bir roman. son sayfalara doğru beni hepten mahvetti, patır patır göz yaşlarım düştü neye kime olduğunu anlayamadan, istemsiz. aşk inanılmaz bir şey. acayip irrasyonel her dilde, kültürde. tutku zamanına geçiş yapınca bir kez paralel bir evrene düşüyor sanki insan. her mekan o'na dair, tüm zaman kipleri o'nunla çekimli. o'nunla sonsuz haz zamanı ve o'nun arzusuyla bekleyiş zamanı. bu tutkunun yalınlığı yani hiçbir çirkefe kötüye beklentiye çıkara batmadan öylece karşısından sadece kendi arzusunu armağan edişini büyük bir şükran ile karşılamak sevincinden oluşması. hiçbir mantıksal rasyonel bir seçime, kâr zarar hesabına düşmemesi.. tüm benliğinle onun olmak.. ve ne denli acı verici olsa bile katlanabilme gücü. tam da tutkunun arzunun dengelediği bir yakıt olan dayanıklılık. beni [şu an ifade etmeye çalışırken de gözlerimden yaşlar gelecek ama] adamın iki yıl sonra döndüğünde kadın için onca bekleyişe hayal edişe rağmen aslında bir dönüş olmadığını görmesi çok incitiyor. tutkuyla bağlandığın kişinin değişmesi ve bu değişimin imgelemimizdeki kişiden kopmuş olduğunu fark etmek. zamanın geri döndürülemezliği bilgisi. giden birinin dönüşünün imkansızlığı. aşkın uzunca bir bekleyiş evresinden sonra ölümünü kabullenmek gerekliliği yani. "bu dönüşün gerçekleşmediğini sanıyorum. bizim hikayemizin zamanı içinde bir hiç, sadece bir tarih bu, 20 ocak. o akşam yeniden gelen adam, burada bulunduğu yıl boyunca, daha sonra yazdığım zamanlarda içimde taşıdığım adam değildi." hani derler ya uykuda ruhumuz bedenimizden ayrılıp uzaklara dolaşmaya gider ve türlü maceralar yaşar, fakat çok fazla uzaklaşırsa beden ile bağı kopar ve dönüş imkansız olur. yatakta ölür uykusunda ruhu bedeninden ayrılan insan. tıpkı bu inanç gibi geliyor bana biraz da aşk. en güzel düşleri yaşatır. ve tutku için hep bir arzu mesafesi gidiş dönüş gerekir. aralık bir zaman ister çiftten nefes alabilmesi için. ama birgün ikisinden birisi mesafeyi açıp çok çok uzaklaşırsa artık dönüş imkansızdır. yine de yazarın dediği gibi en büyük lüks; tutku.. ne olursa olsun asla pişman olunmayan bir armağan.