Raf Yorumu: ᦓꪻꫀꪶꪶﺃꪀꪖ (@feristah)

Baba memleketimin kitabıdır diye demiyorum, çok samimi bir üslupla yazılıp çok bizden bir kitap olmuş cidden.. beklemiyordum. Ne diyorlar, bozkır... Bozkır havasını hissettirmeye başarmış yazar. Gerçekten karakterlerin bir çoğunu sanki tanıyormuşum Yozgattan bizim Hüseyin emmi ne bileyim Aziz efendiymiş gibi…devamıBaba memleketimin kitabıdır diye demiyorum, çok samimi bir üslupla yazılıp çok bizden bir kitap olmuş cidden.. beklemiyordum. Ne diyorlar, bozkır... Bozkır havasını hissettirmeye başarmış yazar. Gerçekten karakterlerin bir çoğunu sanki tanıyormuşum Yozgattan bizim Hüseyin emmi ne bileyim Aziz efendiymiş gibi hissettirdi bana. Bu yüzden bu kitap için çok bizden bir kitap diyebilirim. "Kendime bir çay alıp oturduğum."Eee Tolga Efendi, Şimdi anlat bakalım, dedim kendi kendime. Elif var. Daha doğrusu vardı. Sonra Tina oldu. Sonra Ahmet geldi. Okuduk, yazdık, konuştuk, eğlendik, dövüştük ama işte geldiğimiz nokta burası. Yarım kalmış bir Mastır. Artık fazla arayıp sormadığımız annemiz, babamız. Kötü bir daire. Dağılmış bir Tolga. Bir hikaye okumuştum, Adamın biri adliye karşısındaki Arzuhalicelere Başından geçenleri anlatmış, adam anlattıkça arzuhalci yazmış. Sonunda Arzuhalci yazdığı dilekçeyi adama okumuş. Adam başlamış ağlamaya, demiş ki; "vay benim başıma neler gelmiş" İşte ben de orada otururken öylece düşündüm düşündükçe, "Vay be" dedim "Benim başıma neler gelmiş neler." "Çuvalladın" dedim kendi kendime. Hem de nasıl çuvalladın." Vay be dedim bende, ne okudum böyle. Bazı hikayeler oldu ki çok sevdim. Etkilendim ve duygulandım. Hikayeler gerçekmiş gibiydi. Ve duygu bakımından güzel kaleme alınış. Biraz düşünmeye de itti derken gerçekten başarılı buldum kitabi. Ve iyi ki kitapların uyuşturucu gibi etkisi var, ki insanı bulunduğu diyardan uzaklaştırır. Dünya döner, sen okursun. Sıkıldığım günler de elimden tuttu, neşe verdi acı çektirdi. Bana eşlik ettikleri için hepsine teşekkürler, Aziz efendiye, Şahin'e, Refet efendiye, Taksiciye (ಥ⌣ಥ), Haydar beye, Tolga'ya, Elif'e, uyuz Tina'ya (seni batılı avrat seni, nasıl olurda TOLGA'YA içinde KISKANÇ bi DOĞULU köpek yatıyor dersin! Sen kim köpek!!) Niyazi Ustaya, Sansar Sami'nin oğluna.. hepsine... Ve tabiki en önemlisi Mustafa Çiftçi abinin de kalemine sağlık ꒰⑅•ᴗ•⑅꒱ Çok büyük bi beklenti ile başlamamıştım açıkçası. Ama güzel vedalaştık. Köy havası, kır insanı, şiveli diller, samimi hisler içeren bir kitap okumak istediğiniz zaman, bunu hatırlayın. Bozkırda bi altmış altı vardı deyin. ا 🚬 Bunu yapmazsam olmazdı. Bugün de "Elif" için yaktık. Ah be Tolgaa.. içinde ki Köpeği de kabul ettin ya. Ama ne derler bilirsiniz domuz olmaktansa köpek olmak evlâdır [kimin ne zaman dediğini sorgulamıyoruz ( ͡° ͜ʖ ͡°) ] Bir de şey, ölülerimizin ruhuna bi fatiha ✿