Raf Yorumu: uysallllll (@uysallllll)

Yetim sevda duvarda eski bir ceket asılı keskin sigara kokusu ne rengi kalmış ne dikişi ne zaman alınmıştır, tahmini zor... köşede yer yatağı, içinde yüzük kırış kırış bir kadın canlı olduğunda dair tek belirti; telaşla hareket eden, solgun ve yorgun…devamıYetim sevda duvarda eski bir ceket asılı keskin sigara kokusu ne rengi kalmış ne dikişi ne zaman alınmıştır, tahmini zor... köşede yer yatağı, içinde yüzük kırış kırış bir kadın canlı olduğunda dair tek belirti; telaşla hareket eden, solgun ve yorgun gözleri “ korkma, misafir” diyor kocası, korkuyordu kadın belli ki pek misafir gelmiyordu bu haneye gözlerim dolanırken odada, dilim dolaştı ne işim vardı bu evraklarla bu fukaralık sarayında terledi anlım, oysa buz gibiydi ortalık. Yer yarılsa en iyisiydi Yer yatağında inleme, öksürme, ağlama sesleri… titrek ellerle su götürdü kocası boş ucuna, döke saça … el atacak idrak kalmamıştı başımda. Allah’ım ne işim vardı benim burada dünyanın bütün suçlarını ben işlemişim gibi başım önümde, yüzüm yerde, vicdanım bilmem nerede sanki işi duymasın diye iyice sokuldu, fısıldar gibi kulağıma “ de oğul de, sen de emir kulu” şey… “ bildiğim oğul bildim” demişti… demişti de, elden ne gelir işte içimden sancılar, içimden yangınlar geçer keşke açmasaydın kapıyı, koysaydı Sövüp say saydı, ama yapmadı. Gözlerim, yırtık kilimde ilmek sayar Duyulmasın istedim, kelimeleri ezdim de ezdim Amca, senet dedim iç çekti eğdi başını para dedim “ yok oğul” sıktı dişini Eşya, mal mülk, dedim “ gözün ne gördüyse götür” dedi kalktı eşinin yanına vardı belli belirsiz tebessümle, gözlerinin ta içine baktı, o solgun o hasta gözler sanki biraz daha canlandı ağır ağır açılıp kapandı anladım ki, 2 yüreğin sevgiyle anlaşmasıydı… üstünü örttü şefkatli, döndü geriye. “ yetimdir, öksüz müdür, çilekeştir oğul” dedi boş boş bakıyordum sadece ne ayağım vardı kalkmaya, ne dilim vardı konuşmaya neyi bekliyordun, neden susuyorsun? Bu insanlar niye yalnızdı bu yaşta neredeydi konuk komşu akraba bir kase çorba getirecek insan yok muydu bu ölmüş sokakta dışım donuk Nilgün içim yanık, zihnim bulanık… belli ki dolmuş belli ki taşmış yaşlı çınar evde insan görmek yetti ona. Hayra gelmemiştim oysa Bir “ ahhh” Çekti derinden, başladı söze aniden. “ biz yetim idik oğul, ikimiz de Başta ne ana var ne baba gençlik başta duman duman o yaşta sevda yaman birgün akla ziyan …” ben Kunduracı da çırak, yok başka kapı bildiğim dükkanda yer iç, yat o amcanın evinde, yer bulamayan emanet emanet ağır gelmiş olacak ki, babası yaşındaki hedefe gelin etmek niyet hak yazmış bir kere, kime niyet kime kısmet dönüşü yok, her şeye kurulu saat, yeter ki sen adım at. Çarşıda gördüm, gözü yaşlı göz ucuyla baktım gözüne sanki feryat etti “ düğün değil bana, dar ağacı” Ne oldu, nasıl oldu bilemedim yemin olsun hala akıl erdiremez cahillik mi, delilik mi çözemedim dedim ya, hak yazınca gerisi oyun. 2 çocuk düştü dünyanın ortasına Toysuz düğünsüz, ahbap sız insansız … Olsun, bismillah dedik girdik yola Ana olduk birbirimize, baba olduk. Eş olduk, dost olduk. Varken varı, yokken yoğun böler olduk Mevlana nasip etmedi, görmedik çoluk çocuk Düşmedik… şimdi mevsim torunluk, Bu da hayırdır elbet, sabırla yoğrulduk Boyun kıldan ince, biz kurduk. Durdu yaşlı çınar, derin bir soluk aldı Çevirdi başını, belli etmeden sildi gözlerini Bir gözü bir kulağı zaten hep eşindeydi bu yoklukta bu sevda nasıl Beslenmişti? Gençlik geldi geçti oğul Köksüz, damsız budaksız anca bu kadar ettik önümüzde ardımızda olmadı büyük dünyanın düzenini, insanların yüzlerini göremedik. Yaş geçince, hastalık gelince, bildik Akraba zaten hiç olmadı da, birkaç konu komşu hatır sorar uğrardı Bahçede meyveler kuruyunca, onlar da kurudu oğul Hani ben neyse de… of neyse kınamak olmaz dünya telaşı elbet vardır herkesin kendince uğraşı, evi ocağı Kime küsülür? Elle naz edilmez oğul. Ağrıttım başına, helal et hakkını aylar oldu bu evde bir karartı görmeyeli sana taştım oğul. aha bu adam bir tek dünyalık gözden çıkardım. Yoksa borç benim neyimi Oğul. Allah bilir ya, bugün yarın can teslim edilir sahibine O vakit gelir alın. Fazla benden helal olsun Eksiği kalırsa yok başka dünyalığım. Helalleşelim oğul... Başım önde yavaşça kalktım ayağa Önce yaşlı çınara, sonra onun yetimime baktım Kaçırdım gözlerimi. Bu insanlar bu yaşta, bu soğukta, bu halde burada Yok kimsenin haberi... Yere baktım, insanlık adına Seslendi arkamdan yorgun çınar “Oğul, al şu duvardaki ceketi Bir fukaraya verirsin, belki dua eder, kim bilir. Sanmam ki bu yetimden sonra, bana bir daha gerekir...” Çöktüm, kurumuş bir kiraz ağacının altına i. Dermansızca Tutanak gerekli... tek tek işlenmeli Adrese gidildi. İçeride ağır ceset kokusu... Ceset başında iki yetim, unutulmuş.... Adreste kayda değer tek şey Yemyeşil, dalları hala dolu, koca bir sevda Nereden beslendiği, nasıl sağ kalıp yeşerdiği Tespit edilemedi Ve dahi bu sevdaya, Paha biçilemedi! Kitap: sol yanım acıyor anne Yazar: ayla aydemir