Raf Yorumu: zynp🪷 (@levileblebi)

Eveeet, okuduğum ilk Japon klasiği değil ama Osamu Dazai'den okuduğum ilk kitap. Hakkında uzun uzun konuşamayacağım çünkü zaten kitabın kendisi de 53 sayfa, yani neyi ne kadar uzatabilirm ki fdknfkd. Öncelikle kısaca konusundan bahsedeyim. Öğrenci kızın, adı asla geçmiyor kitapta…devamıEveeet, okuduğum ilk Japon klasiği değil ama Osamu Dazai'den okuduğum ilk kitap. Hakkında uzun uzun konuşamayacağım çünkü zaten kitabın kendisi de 53 sayfa, yani neyi ne kadar uzatabilirm ki fdknfkd. Öncelikle kısaca konusundan bahsedeyim. Öğrenci kızın, adı asla geçmiyor kitapta ki bu bilemiyorum bence kitabı çok ilginç yapıyor, sabah uyanıp gün içinde gece uyuyana kadar yaptıklarını ve düşündüklerini okuyoruz. Kısaca kitabımız ergen bir kızın bir günüyle ilgili. Gayet orijinal ve ilgi çekici bir konu olduğunu düşünüyorum, bu kitabın çoğu yerinde kendimden bir şeyler bulmam ve az çok kızın düşüncelerini kendiminkilere yakın bulmamla alakalı olabilir. Kızın zihin akışını olduğu gibi okumamız çok hoşuma gitti. Kızın bir gününü okuduğumuz için sanki bir arkadaşımı dinliyormuşum gibi hissettim biraz. Ayrıca kızın ergenliğinin düşüncelerine yansıması- genel olarak kendine karşı memnuniyetsizliği, çevreye karşı soğukluğu ama yer yer hayallere dalıp ona göre davranması, bazı durum ve kişilere karşı huzursuzluğu ve asi düşünceleri- çok gerçekçi. Özellikle not aldığım bir kaç kısım var; bunlardan biri kızın babasının ölümüyle ilgili söylediği bir şey: babasının kaybından sonra ölmüş olmasına akıl sır erdiremediğini söylüyor ki bu dedemden sonra benim hissettiğim şeyin aynısı. Gerçekten ölmüş gibi hissedemedim ben uzunca bir süre, sanki uzak bir yere gitmiş ve bir daha gelmeyecekmiş gibiydi. Alışması oldukça zor bir hissiyat çünkü bir noktadan sonra gerçeği idrak etmeye başlıyorsunuz artık. Kız kendine ait sınırlarının olmasını ve bu milletin çizdiği iyi kız modeli gibi olamamasını direkt kötü bir kız olmasına yoruyor ve bu bana acaba yazar cidden genç kızlar hakkında bu kadar net fikirlere mi sahip diye merak ettirdi. Biraz alakasız olabilir kjsfnvksns "Gitgide yetişkine dönüşen kendim hakkında elim kolum bağlı olduğu için üzgündüm." yani bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama büyümek hakkında hissettiğim şey gerçekten bu. Kızın aksine büyümenin çok güzel bir olay olduğunu sanırdım ve büyüdükçe her şeyin kolaylaşacağını düşünürdüm ama öyle olmuyormuş. Çocukluğun verdiği gamsızlığı özlüyormuşuz gerçekten de. Toparlayayım. Genel olarak kısa ama içi gayet dolu ve ilgi çekici bir kitaptı benim için. Kafanızı dağıtmak için bir şey ararsanız sıkılmadan bu kitabı okuyabilirsiniz diye düşünüyorum. Öyle.