Raf Yorumu: han (@hanistoteles)

Spoiler içeriyor @konahrik Son gönderimin ardından bir süre daha gönderi paylaşmayı düşünmedim. Şahsen felsefi kitaplar haricinde gönderi paylaşmayı da pek sevmem. Fakat Nolan iyi bir iş çıkarmış. Öncelikle adam olay örgüsünü ilmek ilmek işlemiş, bu da onun tarzından uzak bir işi kendi…devamı@konahrik Son gönderimin ardından bir süre daha gönderi paylaşmayı düşünmedim. Şahsen felsefi kitaplar haricinde gönderi paylaşmayı da pek sevmem. Fakat Nolan iyi bir iş çıkarmış. Öncelikle adam olay örgüsünü ilmek ilmek işlemiş, bu da onun tarzından uzak bir işi kendi tarzı ile harmanlayıp mükemmel bir biyografi ortaya çıkarmış. Anlatılan dönemin bilimsel kurgusu dışında politik süreçlerini böyle akıcı ve anlaşılır bir şekilde anlatmak tam da onun işi. Performanslar güzeldi, hele ki Oppenheimer’in sorguya çekildiği sahnelerde Cillian Murphy muazzamdı. İsmini hatırlamakta zorlandığım Oscar ödüllü Mr. Robot abimiz de son sahnelerde kesinlikle mükemmeldi. Oyunculuğu daha akıcı olan çok az insan izledim. Bu denli ağır bir filmi özellikle son sahnelerinde sırtlamayı başardı. Bana kalırsa Robert Downey Jr. performansı üzerine çok konuşulacak bir isim değildi. Şahsen bu filmdeki rolünü ondan daha iyi oynayabilecek oyuncular olduğunu düşünüyorum. Filme Robert Downey Jr. için giden Marvel hayranlarının film bitimine 20 ila 30 dakika kala salondan ayrılması da cabası. Udwig Hans Zimmer’ın yokluğunu aratmıyor, keşke filme gitmeden önce filmin müziklerini dinleseydim. Her biri kesinlikle mükemmeldi. Oppenheimer’in gerilme sekanslarında onun hislerini sonuna kadar yaşamayı başardım. Şimdi de biraz nefret kusacağım. “Bu filme gitmeden önce şu ritüelleri yapıp, şu kitapları okumanız gerek, şu uranyum izotopunu götünüze sokmazsanız filmin 15. dakikasını anlayamazsınız” Ulan az daha zorlasanız filmi izlemeden önce gidin filmi izleyin diyecekseniz. Bu kafadaki arkadaşların çözemediği şey şu ki bu film bir gişe filmi ve öncelikli amacı gişede olabildiğince insanın ilgisini çekip olabildiğince çok para toplayabilmek. Ki gerek görüntü kalitesiyle, gerek senaryo ve oyunculuklardaki başarısıyla bunu yaptı. Bakın film kaliteliydi, zaten film sektöründe kimsenin bu durumu inkâr edeceğini sanmıyorum. Ama bu filmin tamamen bilgilendirme ve kültürel bir kaygısı olsaydı zaten anasının amında bir film festivalinde vizyona girerdi ve Oppenheimer’i insanoğluna affettirmek için bu denli bir kaygı taşımazdı. O yüzden bu film üzerine kimse çok rollenmesin. Altı üstü güzel bir Nolan filmi ve spoiler olacak ama filmin içinde bir yerlerde gerçek atom bombası fırlatıyorlar. Otuz bininci defa bunu duyduğunuza göre film hakkında iyi düşüncelerime devam edebilirim. Filmde Oppenheimer'ın olmadığı çok az sahne vardı, onlar da yargılandığı sahnelerdi. Yönetmen filmi olabildiğince Oppenheimer'ın gözünden anlatmak istemiş ve hatta sırf bu yüzden senaryoyu onun ağzından yazmış. Atom bombasının atıldığı Japonya'dan bir şey görmemiş olmamızın sebebi; Oppenheimer'ın da görmemiş olması. Onun gibi biz de radyodan duyduk. Atom bombası, Los Alamos'tan çıktıktan sonra Oppenheimer'la bir bağlantısı kalmadı. Bizzat başkan truman bile "bombayı atan benim, sen kimsin" dedi. Başkarakterin daha rahat içselleştirilebilmesi açısından bu kararı doğru buldum. Onun için Hiroşima ve Nagazaki sayılardan ibaretti. İşin asıl korkunç tarafı belki de buydu. Atom bombasının patlayış anını aynı Oppenheimer gibi sadece Trinity testi sırasında gördük. Bize sürekli bomba patlayış anının gösterilmemesi bence iyi alınmış bir karardı. Filmin hikâyeyi işleyiş biçimini de sevdim. Önce argümanları döküp, sonra yavaş yavaş toplaması, seyri daha akışkan hale getirmiş. Oppenheimer'ın psikolojisinin iyi bir şekilde anlatıldığını düşünüyorum. Bombalar atıldıktan sonra konuşma yaptığı sahne bence müthişti. O sahnenin ikilemine bayıldım. Filmde sürekli insanların kafasını görmekten sıkılmadım. Karakterlerin iç dünyalarına girmeyi kolaylaştırdığını düşünüyorum. Oyunculuklar da şahane olduğu için bu konuda, kendi adıma bir problem görmüyorum. Hele ki filmin Oppenheimer'ın yüzündeki korkunç ifadeyle bitmesini baya etkileyici buldum. filmi bir IMAX salonunda izlemedim ve hiçbir şey kaybettiğimi düşünmüyorum. En azından bana sunulan içeriği anlamak IMAX olmadan da pek zor olmadı. Son olarak, filmi genel olarak çok beğendim. Herkesin beğenebileceği bir film olduğunu sanmıyorum. Benim beklentilerimi karşıladı. En iyi Nolan filmi değil. Fakat kesinlikle harika bir Nolan filmi.