Raf Yorumu: Neslihany (@neslihany)

Ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu kez cidden bilmiyorum. Gaspar Noé'den izlediğim ilk filmdi. Yönetmen öyle bir teknikle çekmiş ki hayran kaldım. Sanki kamera hiç çekimi durdurmamış gibiydi. Kamera kapanmadan hep bir yerlere sürüklenip durduk. Ayrıca filmin senaryosu toplamda 5 sayfa ve…devamıNe söyleyeceğimi bilmiyorum. Bu kez cidden bilmiyorum. Gaspar Noé'den izlediğim ilk filmdi. Yönetmen öyle bir teknikle çekmiş ki hayran kaldım. Sanki kamera hiç çekimi durdurmamış gibiydi. Kamera kapanmadan hep bir yerlere sürüklenip durduk. Ayrıca filmin senaryosu toplamda 5 sayfa ve çekimleri de 15 günde tamamlanmış. Şaka gibi cidden. Benim için filmde 3 kısım var: Birincisi;şu televizyon sahnesinden izlediğimiz dansçıların konuşmaları. İkincisi;dansçıların kendi aralarındaki sohbetleri. Ki burada bir çok kişiyi yakından tanıma fırsatı buluyoruz. Üçüncüsü ise filmin odağı olan bölüm ; Gaspar'ın cehennemine konuk oluyoruz. Son kısımda filmde giden karmaşıklıklar, gariplikler oyuncular tarafından yeterince karşılansa da bize kamera açılarıyla da hissettiriliyor. Genelde kamera yatay veya ters açılar alıyor. Yani her şey alt üst oluyor diyebiliriz. Selva'nın son kısımdaki hareketlerinde bana o kadar yakın gelen bir şey vardı ki... Evet evet o hareketleri garipsemeyip kendime yakın buldum ve bir şeyler hissettim. Garip bir şeyler... O halini anlayabildiğimi hissettim, böyle bir şey yaşamamış olsam da, onu anlayabildiğimi hissettim. Etraftaki garipliği ilk farkeden Selva'nın hissettiği çaresizlik kalbimi kasıp kavurdu. Cidden çok gerildim, yerimde duramadım, tırnaklarımı kemirip durdum. Selva koridordan koridora geçerken, maviler kırmızılar yeşiller arasında ben de Selva ile aynı çaresizliği hissettim. Hamile kızımız, filmdeki tak anne rolünün yaşadıkları da beni ayrıca etkiledi. David'in grubun karizmatik, elde edilmek istenen erkeği oluşundan dışlanmasına kadar her detaydan çok etkilendim. Filmdeki dansçıların yansıttığı çok fazla karakter vardı. Farklı cinsel yönelimde bulunanlar, farklı ırkları içerisinde barındıran film toplumdaki bazı rolleri de unutmamış. Gaspar filme anne ve çocuk dokunuşları da etkilemiş. Bu detaylar ne kadar güzel olsa da o kadar kötü bitmesi de bir o kadar kötü... Filmden çok etkilendim. Gördüğüm çoğu yorumlar en kötü puanları verip, çok kötü bir film olduğuyla ilgili sayıp dökmüşler. Belki tek sorun olmayan sorun da (!) bu filmin herkese hitap etmemesidir. Ki bu da bence filmi özel kılıyor. Bilmiyorum ya çok beğendim. Herkese tavsiye ederim :)