Raf Yorumu: Orçun Avcı (@neachame)

Onuncu gönderi zamanı. Gonderilerin neye göre etkileşim aldığını tam anlamıyla kestiremedim. Ama anladığım kadarıyla ya çok popüler filmler hakkında yazmam yada friends hakkında gönderi atmam lazım. Üçüncü secenekse boş muhabbet döndürmek. Bende az bilinen ya da benim için çok kıymetli…devamıOnuncu gönderi zamanı. Gonderilerin neye göre etkileşim aldığını tam anlamıyla kestiremedim. Ama anladığım kadarıyla ya çok popüler filmler hakkında yazmam yada friends hakkında gönderi atmam lazım. Üçüncü secenekse boş muhabbet döndürmek. Bende az bilinen ya da benim için çok kıymetli olan şeyleri boş muhabbetimle birleştirip paylaşmaya karar verdim.(bir kaç gönderimi okuyan anlamistir zaten) Gelelim fil filmine. Bu film sanat filmi desem değil deneysel bir çalışma desem değil belgesel desem değil çok ilginç bir yapim. Filmimiz bir lisede geçiyor. Hikayeyi tek bir karakter yerine bir kaç farklı karakterin gözünden izliyoruz. Yani üç dört tane veledin gözünden bir günlük okul maceralarını izliyoruz. Macera dediğime bakmayin filmin son on beş dakikasina kadar olan kısmı sıkıcı ve sıradan geçiyor. Bir grup kız boş yapıyor bir kızımız kütüphaneye gidiyor bir oglanda foto çekip duruyor. Son on bes dk ya gelince film başlıyor. Ha derseniz mükemmel bir son mu bizi bekliyor hayır. İki tane maniacs gelip okulda gördükleri herkesi kursuna diziyor. Burda filme ara verip macera dolu Amerika nin karanlık yüzünü size dilim döndüğünce anlatmak istiyorum. Bu gavurlarin okullarında (özellikle liselerinde) akıl almaz seviyede zorbalık ve uyuşturucu piyasası var. Amarikada her yıl ortalama 20 okul baskını oluyor ve hepsi çok kanlı geçiyor. Bizim kültürümüzde ve toplumunda akranlar arası zorbalık bu seviyede olmadığı için empati yapmamız zor. Hepimiz kendi lisemizi hayal etsek illaki dalga geçilen birileri vardı. Ama bizde bu en fazla kavga hir gür küsluk ile sonuçlanirdi. Bu zorbalık sistematik bir şekilde tüm okulca yapılmaz. Eğer böyle bir şey olursa öğretmenlerimiz müdahale ederdi. Bizde okulu basıp herkesi öldürmenin hayali yerine okulu teröristlerden kurtarmanın hayali kurulurdu hadi eyvallah. Amerika da böyle silahlı saldırıların olmasın bir diğer nedeni peynir ekmek alır gibi silah alabilmek. Tamam bizim güzide şehrirlerimiz Trabzon ve adana da da durun aynı ama en azından tüm ülke silah manyağı değil. Hal boyle olunca elin amerikan pici ağalarım beni disladi hiç sevgilim olmayacak hüüu diyip tüfeği alıp okul basıyor. Buraya bunun çözümünü yazacak değilim. Ne amarikan başkanıyım nede eğitim bakanı ama tavsiyem biri sizi zorbaliyorsa onu gidip vurmayın sizde onu zorbalayin teşekkürler. Son söz olarak film yaşanan vahşeti günlük bir olaymış gibi siradanlastiriyor. Ben bu eleştiriyi çok beğendim. Biz artık şehit haberlerine nasıl alıştıysak onlarda bu saldırılara alışmaya başlamış. Ama bir insanın kanının aktığı hiç bir duruma alisilmamali. 02/09/2023 Kenan doğulu kurşun adres sormaz ki