Raf Yorumu: Özlem (@citrus)

Pek çokları kendisinin üslûbunu fazlaca karamsar, kasvetli, boğucu ve sıkıcı bulsa da ben Sadık Hidâyet okumaktan yüksek ölçüde bir haz duymaktayım. Kendisini ilk olarak Kör Baykuş kitabı vesilesiyle keşfettim, iyi ki de keşfettim diyorum. Diri Gömülen ise okuduğum ikinci kitabı.…devamıPek çokları kendisinin üslûbunu fazlaca karamsar, kasvetli, boğucu ve sıkıcı bulsa da ben Sadık Hidâyet okumaktan yüksek ölçüde bir haz duymaktayım. Kendisini ilk olarak Kör Baykuş kitabı vesilesiyle keşfettim, iyi ki de keşfettim diyorum. Diri Gömülen ise okuduğum ikinci kitabı. "Hatırlıyorum, akrebin, etrafında ateş yaktıkları zaman kendini sokarak öldürdüğünü duydum. Acaba benim etrafımda ateşten bir halka yok mu?" Ölümü sıklıkla düşünen, bu meseleye fazlaca kafa yoran ve bir de üstüne bu düşünce sarmalını, çıkmaz sokaklarını, çakıllı yollarda ayağa takılan taşları kağıda dökmeye çalışan, üstelik de bunu ustaca başaran yazarlara saygım sonsuz. Sanırım o kasvet bana enteresan bir haz veriyor, nedenini anlayamıyorum ama böyle olduğunu hissediyorum. Belki de ölüm yegâne gerçek olduğu için, bu gerçeği unutmaya ve göz ardı etmeye çalışanlara inat, sıklıkla bundan bahsetme ve soğuk bir su gibi yüzüme çarpma durumudur beni memnun eden. Ne bileyim işte, derinlerimde bir yerde bu gerçeği daima duyuyorum ve birilerinin de duyduğum bu seslere değiniyor olması beni rahatlatıyor. Bu bir başkaldırı aslında, bir inatlaşma, çekişme. Yok saymaya inat olarak fazlaca bahsetmek ve bizi ölüm fikriyle boğmak. Ölüme boğmak. Boğularak yaşamak, yaşatmak. Falan filan işte. "Doğu'nun Kafka'sı" derler kendisine, Kafka okumayı seviyorsanız belki yabancılık çekmezsiniz Hidâyet'e. Yukarıdaki sözlerim Kör Baykuş ve bu kitabın başındaki hikaye olan Diri Gömülen'e aslında. Çünkü bu ikisi ile kitabın geri kalanının pek bir alakası yok. Kitabın geri kalanı yazardan beklentimi hiç karşılayamıyor, hem konu hem de üslup bakımından. O nedenle pek sevdiğimi söyleyemeyeceğim. Gerçi Hayat Suyu isimli sondaki hikaye fena sayılmazdı ama asla baştaki gibi doyurmadı beni hiçbiri. Keşke tüm kitap Diri Gömülen gibi kasvetli ilerleseydi, o zaman başucu kitabım yapar ve ara ara açıp rastgele birini okuyabilirdim. Sözün özü ilk hikaye kesinlikle okunmaya değer, diğerleri ise kafa dağıtmak amacıyla okunabilir diye düşünüyorum. Bu kadardı, keyifli okumalar.