Dış görünüşünden dolayı utangaç ve içine kapanan bir çocuğun hikayesi... Kendimi kötü hissettiğim zamanlarda izlemek istediğim bir film. Kendinizi nasıl olursanız olun sevin...
sacredknowledgeİlkokul bir veya ikinci sınıfa gittiğim yıllardı, yeni yeni sokağa çıkıp yaşıtlarımla zaman geçirmeyi denediğim bir evreydi hayatımda. Allah'ım ne…devamıİlkokul bir veya ikinci sınıfa gittiğim yıllardı, yeni yeni sokağa çıkıp yaşıtlarımla zaman geçirmeyi denediğim bir evreydi hayatımda. Allah'ım ne kadar boş, ne kadar eğitimsiz, ne de salak saçmaydılar. Henüz yeni yeni kaynaşıyorduk, zoraki de olsa.
Bir gün, sürekli uzaktan bakan aşağı yukarı bizimle aynı yaşlarda fakat hepimizden uzun boylu o kıza nedense takılmıştım. Neden hep uzak durduğunu merak edip, yanımıza çağırmak istediğimde hep beraber engel oldu yeni mahalle arkadaşlarım.
Saçları ve kıyafetleri özensiz, biraz da pis gibiydi. Deli o, dediler. Konuşulanları anlamayan, üstelik çok güçlü ve saldırganmış.
Halbuki ne de güzeldi o ela gözler, emindim gülümsese bir güneş daha doğardı. Ayrıca o inceleyen bakışları hiç te deli bakışları değildi, araştırmacı ve gelişmiş bir algı/sezgi ifade ediyordu bana.
Gayri ihtiyari bir iki adım attım ona doğru. Eliyle başına iki defa dokundu, dur bak kendine vurmaya başladı diye sesler yükseliyordu. Ben de aynısını yapınca grup daha da geri çekilmeye başladı. Zaten gitsinlerdi o cahiller..
Bir "merhaba" ya nasıl karşılık vereceğini bilmeyen tuhaflar, bizden uzak dursundu.. alışık olmadığım, ağız dolusu ses öbeği gayet yüksek bir volümle ve belli ki heyecanla ondan bana doğru boca oldu havada.. az düşündüm, o ses, "beni anlıyorsun" diyordu, sesli olarak "evet" dedim, bağırmadan, sakince.. kalbim yerinden çıkacak gibiydi.
Arkasını dönüp hızla koşarak bir kapıdan içeri girdiğinde penceredeki hanımı gördüm. Bahçe duvarına yaklaşıp, "adı ne acaba? ben çok bilmiyorum da" dedim kızararak. Kadının gözleri doldu..
Sadece doğuştan işitme engelli olan arkadaşım, yetimdi de. Üstelik çok fakirlerdi..
Kısa bir süre sonra ikimiz de o semtten taşındık ve kader bizi tekrar karşılaştırmadı. Fakat ayrılmadan önce herkes bir kaç tane işaret öğrenmişti bile, en azından kafalarına vurmanın (!) delilik olmadığını biliyorlardı artık.