📺 : Ölü Ozanlar Derneği 📚: 136 Sayfa ⛔️ : 13+ 📜 : Edebiyat ------------------------------------------------------------ 📢 : Konusundan biraz bahsetmek gerekirse kitap ; geleneksel eğitim veren ve katı kurallarıyla bilinen Welton Akademisi’ndeki öğrencilerin yalnızca iyi bir üniversite kazanmaya ve çalışmaya…devamı📺 : Ölü Ozanlar Derneği
📚: 136 Sayfa
⛔️ : 13+
📜 : Edebiyat
------------------------------------------------------------
📢 : Konusundan biraz bahsetmek gerekirse kitap ; geleneksel eğitim veren ve katı kurallarıyla bilinen Welton Akademisi’ndeki öğrencilerin yalnızca iyi bir üniversite kazanmaya ve çalışmaya yönelik hayatları bir anda yeni İngilizce öğretmenleri John Keating ile renklenip yenilikler kazanmasını anlatıyor.
------------------------------------------
“Carpe Diem”
“Ormana gittim çünkü bilinçli yaşamak istiyordum. Derinlemesine yaşamak ve hayatın iliğini emmek istiyordum. Yaşamdan olmayan her şeyi bozguna uğratmak , öldüğümde aslında hiç yaşamamış olduğumu fark etmemek…’’
Kitabı birkaç kez okumaya başlayıp geri bırakmıştım. Final haftam gelmeden okuyup bitirmek geldi içimden. Final haftam gelip çattığında ağlayarak da bitirdim kitabı. Hani bazı kitaplar olur ya , her yaşınızda okumanız o kitapla bağınızı güçlendirir , kitap her yeniden okuyuşunuzda size bir şeyler katar. Tam olarak öyle bir kitap oldu Ölü Ozanlar Derneği benim için. Yalnızca Edebiyat , klasik vs sevenin değil her tür okuyucunun içinde kendisinden parçalar bulabileceği ve sevebileceği bir kitap. Sonunu asla bu şekilde düşünmeyip umutlu ve kitaptaki grup gibi şen şakrak okudum kitabı sayfalarca.
Keating’in günümüzde de fazlasıyla bulunan yalnızca öğret geç stilindeki öğretmenlerden farkı idealist olmasıydı. Birileri öğretmen olacaksa böyle olsun diyerek okudum her Keating kesitini. Ve kitabı bitirip gözlerim dolu dolu kapatırken hayallerimiz için yaşamamız gerektiğini düşünüp uyudum. Evet hayatımızı idame ettirmemiz için doktor , avukat vs olmalıyız fakat dünyaca ünlü biri de olsak hayatımıza şiir ve edebiyatın büyüsü değmedikten sonra çocukların Ölü Ozanlar Derneği öncesindeki hayatları gibi tek düze yaşar , birer makinenin kopyaları gibi monoton devam ederiz.
<<<<< Spoiler İçeren Kısım >>>>>
Neil’in ölümünün ardından Todd,un “bunu babasının yaptığını bilmeleri lazım. Neil kendini öldürmez , o yaşamayı severdi. Tetiği o pislik çekmemiş olsa da o onu öldürdü bunu bilmeleri gerek !” diyerek ağlamasıyla benim de gözyaşlarım sel olmuştu. Kaptan okuldan giderken çocukların hepsinin sıraya çıkarak ona saygılarını konuşmadan belli edişiyle kitabın bitmesi de devamını getirdi.
Todd’un ailesi tarafından önemsenmeyen , abisine daha çok değer veren bir şekilde yetiştiği için özgüvensizken Neil sayesinde özgüvenini kazanması ve ardından Neil’i kaybetmesi…
------------------------------------------
kitabı çok beğendim , herkesin mutlaka okuması gereken evrensel olarak kendimizden parçalar bulabileceğimiz bir kitap. benim puanım 10/10 , umarım sizler de okuyup beğenirsiniz (hiç şüphem yok) 💖✨
17.01.2024 >> #okudumbitti