" Bu tip günbatımı manzaraları gözyaşlarıyla bulanıyordu. İnsan olmanın güzel melankolisini hissediyor, kendimi güneşin batışına tamamen kaptırıyordum. Çünkü, günbatımı gibi, insan olmak da arada kalmak demekti; geri dönülemez bir şekilde geceye doğru yol alırken umutsuzluktan doğan umursamazlığın renkleriyle patlayan bir…devamı