"Nefes bile almadan onu izliyordum, yağmur yağmaya başladığını bile fark etmemiştim. Büyülenmiştim. İsobel'in on bir trilyon hücresinin her biri büyülenmişti beni. Yokluğunun duygularımı bu kadar yoğunlaştırmış olması da tuhaftı. Sadece yanında olmanın, günün nasıl geçtiğine dair alelade konuşmalarımızın, gündelik gerçekliğimizin…devamı