Raf Yorumu: thebeyyza (@thebeyyza)

"Zaman ve mekan!...Bu iki sözcüğü söylemeye cüret eden de kim?Onlardan ne kadar korktuğumun farkında değil misiniz?Ama hayır zaman ve mekan diye bir şey yok.Zaman ve mekan!Mekan ve zaman...Böyle başaşağı kalsınlar,onları nalları havaya dikmiş halde görmeye bayılıyorum!" "Korku! Ne kadar derin,…devamı"Zaman ve mekan!...Bu iki sözcüğü söylemeye cüret eden de kim?Onlardan ne kadar korktuğumun farkında değil misiniz?Ama hayır zaman ve mekan diye bir şey yok.Zaman ve mekan!Mekan ve zaman...Böyle başaşağı kalsınlar,onları nalları havaya dikmiş halde görmeye bayılıyorum!" "Korku! Ne kadar derin, ne kadar anlamlı bir sözcük!" Büyülü gerçeklik akımının en önemli yazarlarından biri olan yazar, gerçek üstü olaylarla insanın iç dünyasını ve olayları algılayış şeklini sonu ölümle biten 12 hikaye ile bu kitapta işlemiş.Rüyalar,kazalar,pişmanlıklar,inanç,özlem ve ölüm... Kitapta bir türlü bedensel ölümü gerçekleşmeyen fakat doğru düzgün yaşayamayan bir adamı konu alan Üçüncü Teslimiyet,öldükten sonra kedisinin içine girmeye çalışarak portakal yiyebilmeyi dileyen Eva Kedisinin İçinde ,rüyasında sürekli mavi köpeğin gözleri diyerek onun aradığı insanla arasındaki bir şifre olduğunu düşünen bir kadını konu alan Mavi Köpeğin Gözleri hikayesi gibi bir çok harika hikaye yer alıyor beni en çok etkileyen, Çullukların gecesi hikayesinde gözleri çulluk kuşları tarafından oyulan üç adamın kör olduğu için bir türlü eve dönemedikleri bir hikaye anlatılıyor.Adamlar gözleri olmadan bir arada kalmaya çalışarak ilerliyorlar,yanlışıkla bir kadının evine giriyorlar.Kadından yardım isteselerde kadın "sokakta sizi benim yanımda görürlerse bana kimse inanmaz"diyerek yardımı reddediyor.Etraflarındaki herkesden en sonda da ,bir çocukdan yardım isteselerde hiç kimse onlara yardım etmek istemiyor.Çocuk onlara hiç kimsenin böyle bir şeyin mümkün olmadığını söylediğini ve eğer yolda giderken onlarla görülürse herkesin onun delirdiğini düşüneceğinden korktuğunu söyler.En son adamlar zaman ve mekan kavramını yitirmiş bir halde güneşin altına otururlar ve yanlarından geçen birinin sesini duyduklarında "çulluklar gözlerimizi oydu"derler.Yanlarından geçenlerse "bunlar gazeteleri fazla ciddiye almışlar" diyerek cevap verir.Olmuş bir olayın insanların gerçeklik anlayışıyla uyuşmayınca nasılda yok sayıldığını anlatan çok etkileyici bir öykü.