Raf Yorumu: fatma (@ultraviyole)

kimler bu dunyadaki varolus amacini kesfetmistir, kimler yuzustu birakmistir ya da kimler hic uzerinde dusunmemistir acaba diye cok dusunurdum eskiden. asil mesele kendi varolus sancilarimin arasindaki kurtulusa ermekti hep, bu konuda ufak isik suzmeleri gorebilmekti. nitekim olmadi, ne ben gordum…devamıkimler bu dunyadaki varolus amacini kesfetmistir, kimler yuzustu birakmistir ya da kimler hic uzerinde dusunmemistir acaba diye cok dusunurdum eskiden. asil mesele kendi varolus sancilarimin arasindaki kurtulusa ermekti hep, bu konuda ufak isik suzmeleri gorebilmekti. nitekim olmadi, ne ben gordum ne yasadim ne de bildim varolus amacimi. hep bu sikinti icinde bosa yasiyormusum gibi hisler icinde bitiriyordum haftalarimi, aylarimi. bir seyler eksik hissi icerisinde o yapbozu tamamlamaya calismakla geciyordu. bana gore varolus amacini sorgulamak oldukca tehlikeli. bir labirent, hayatinin tamamini kapsayan. ve bunu kesfetmek istemek apayri bir mucadele, kesfetmek apayri ve ulastiktan sonrasi apayri. “yolda kayboldugum gibi hayatta da kaybolmustum; tam olarak nereye gittigimi ya da neden o yonde ilerledigimi bilmiyordum.” hayatinin yogunlugunun arasindan buldugu bir haftaya tatil yapmayi planlayan john’un yolunu kaybetmesiyle basliyor her sey. ait oldugu yerden kilometrelerce uzak bir kafede john, kendi aitliginin hicbir zaman olmadigini kesfeden yazarimizin kendisi. cok ilginc aslinda bu kisim. fikrimce yazar yasadigi bir olayi fantastiklestirerek onumuze surmus, kitaptaki diger karakterler de gercek. yazarin da ilk kitap tecrubesi ayni zamanda, buna ragmen oldukca guzeldi. john uc soruyla karsi karsiya geldigi zaman ben de uc soruyla karsi karsiya gelmis oldum ve beni eskiden dusundugum, bazilarini unuttugum bazilarini ise gomdugum zamana itti tamamen. hayatimdan pek cok dusunceyi cikarmaya calismisim ve varolus nedeni bunlardan biriydi. john ve kafedeki insanlarin kafa kafaya vermesiyle bulunmaya calisilan bir amac arasinda donen hikayeler, cumleler beni etkilemedi desem yalan olur. yesil deniz kaplumbagasi eminim herkese hitap edecektir. kitabin bu kadar az okunmus olmasi beni sasirtti. kisisel gelisim gibi degildi, cunku o noktada pek zevk alacagimi sanmiyorum, daha cok kafede ben de onlardan biriyim ve sohbet ediyormusum edasiyla okutturdu kendisini. bu da kitaba yakinliginizi arttiriyor. kitap gunumuzun problemleri arasinda degindigi icin sorulara benim icin arti. para kazanma amaci ile hayatimizi nasil mahvettigimiz, para kazandikca da daha cok borcumuz olmasi ve daha cok borcla daha cok calismamiz ve bu kisir dongu. dahasini nasil aciklayacagimi bilemedim ancak okursaniz anlayacaksiniz ne demek istedigimi. ben sevdim, pek cok kisinin de sevecegine nedense eminim. bu kitap yorumunda kafam cok dolu oldugu icin yorum da karmakarisik ve olmasi gerektigi gibi gelmedi. “neden buradasin?” “olumden korkuyor musun?” “halinden memnun musun?” 2024/26. kitap