Raf Yorumu: '/\` (@silaaa_

Erbain=Miladi takvimde 22 Aralık - 31 Ocak günleri arasına rastlayan kırk günlük zemheri dönem ayrıca inziva dönemi. Mazot şiiri Özel'in neredeyse tüm şiirlerinin ana temasıdır, özetidir.. Ahmet Kaya'nın imgelemeleriyle de daha bi netlik kazanmış bu yüzden onu da vermek istedim…devamıErbain=Miladi takvimde 22 Aralık - 31 Ocak günleri arasına rastlayan kırk günlük zemheri dönem ayrıca inziva dönemi. Mazot şiiri Özel'in neredeyse tüm şiirlerinin ana temasıdır, özetidir.. Ahmet Kaya'nın imgelemeleriyle de daha bi netlik kazanmış bu yüzden onu da vermek istedim . İsmet Özel'i anlamaya çalışmak kolay değil tabi ki ama o anlama çabasının çok ayrı bi lezzeti var. Bazen onu bırakıp kendimi yaratıyorum dizelerinde tabi bazen ruhunun yoğunluğundan kendimi unuttuğum da oluyor ama bu ruhun içine karışmak hatta bir olmak istiyorum her üç noktasında bu dizelerin. Öyle ki sarsıntılar ardı sıra, kendimi bırakışımın daha ilk satır başlarında; ama yıkılmadan ama yıkılarak.Yönünü çevirmeden suyun, dinleyerek ve karışarak, bir olmak. (1970) MAZOT Ağlamadan dillerim dolaşmadan yumruğum çözülmeden gecenin karşısında şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı üzerime yüreğimden başka muska takmadan konuşmak istiyorum. Şehre neden esmer ve dölek yüzümle döndüm dağlardan kar vakti tarlaları kımıldatan soluğum niyedir sarmalasın vites dişlilerini defneler, nakışlar yok alnımda neden. Ağlamadan etimin iğneli beşiklerde bıraktığı izlere aldırmadan o mavi korularda ve dibektaşlarında bırakıp sözlerimin kalıntılarını açıkça konuşmak istiyorum. Besbelli ki leşler koruyor şehrin bedenlerini göğsünün kafesinde yalnızca pasak biliyorsun korkutulmuş bir kızın yüreğinden fışkıran beyaz güvercinleri sabahın köründe kalkan tirenlerdeki nefret her gün aynı kalafat yerine çekilmenin nefreti bunları bütün bunları biliyorsun dağlardan dönüyorsun o sağır yamaçlardan çevik bacaklrını getiriyorsun, ne çiçek ne de ninni boz şayaktan poturun dağlarda ne güzeldi şehre varınca artık meşinler giymelisin daha esmer daha kankusturucu sen o baygın sevgilerin adamı değilsin. Sana yaşamak düşer çarkların gövdesinde bin demir kapıyla hesaplaşmaktan omzun çürümelidir bin çeşit güneşle ovulmalıdır gaddar ellerin yürü yangınların üstüne, kendi alevini de getir çarpıntısız dakikası olur mu devrimcinin ki ölüm her yerde uyanıktır alestadır korkunun yardakçıları tez kızaran güllerden kendini sakın sevgiler ürkütsün seni, aşk ayrı- Aşktır diye geri geldin o çekiç seslerine bıraktın vazgeçilmez ırmakları gönlüne kar yağdırıyorsa çocuk sesleri yetsin dikkat et hiçbir şey ıslatmasın namluları. "**Mazot; zararlarına katlanmak zorunda kalınan kent, gerçekler, Yumruk; savaşımda kararlılık ve silah, Şafak; gerçekler, güzel gelecek, Muska: dayanak, güvence, Dağlar; kır yaşamı, köy, Soluk; var olma, yaşıyor olma. Vites dişlileri; kent yaşamının her bir sistemi. Defneler; doğa güzellikleri. Nakışlar; köy yaşamının estetik üretimleri, İğneli beşik; ortama uyum sağlayamamanın verdiği sıkıntı, acı, Mavi korular; doğa güzellikleri. Dibek taşları; köy yaşamına ait araçlar, Leşler; ölüm, öldürülme korkusu, Şehrin bedenleri; şehrin kurulu düzeni, Göğüs; değerler, Pasak; kirlilik, bozulmuşluk, Kız; masumiyet. Beyaz güvercin; huzur ve barış, Tiren; tekdüzelik, monotonluk, medeniyetin soğuk yüzü, Çevik bacaklar; doğal sağlık, dinçlik, iş gücü, Çiçek; doğaya ait güzellikler. Ninni; en içten iletişim, Potur; köye ait kostümler. Meşinler; şehre ait kostümler, Çarklar; makinalar. Demir kapılar; aşılması gereken zor şartlar, Güneş; dayanılması zor işler. Yangınlar; değerler uğruna sürdürülen savaş, savaşın kaosu, alev; şevk, heyecan, eylem gücü. Namlu; mücadele enstrümanlar. "