Bir gün üzüntün geçince (çünkü zamanla geçmeyecek üzüntü yoktur), beni tanımış olduğuna sevineceksin. Hep dostum olarak kalacaksın. gülmek isteyeceksin benimle birlikte. Koşup pencereyi açacaksın. gökyüzüne gülerek baktığını gören dostların şaşıracaklar. Onlara diyeceksin ki, "evet, ne olmuş, yıldızlara bakarken gülerim ben!"