There are no more barriers to cross. All I have in common with the uncontrollable and the insane, the vicious and the evil, all the mayhem I have caused and my utter indifference toward it I have now surpassed. My…devamıThere are no more barriers to cross. All I have in common with the uncontrollable and the insane, the vicious and the evil, all the mayhem I have caused and my utter indifference toward it I have now surpassed. My pain is constant and sharp and I do not hope for a better world for anyone. In fact, I want my pain to be inflicted on others. I want no one to escape, but even after admitting this, there is no catharsis. My punishment continues to elude me and I gain no deeper knowledge of myself. No new knowledge can be extracted from my telling. This confession has meant nothing.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Benim çok hoşuma giden bir film olmuştu açıkçası. Hatta beni en çok etkileyen olay filmin kitabının eşcinsel birinin elinden çıkması ve yönetmeninin (yada senaristinin) bir kadın olması. Bu yönüyle zaten bu kadar ün yaptığını düşünüyorum. Onun dışında korku gerilim ihtiyacını gayet karşıladığını düşünüyorum. Fakat benim filmlerde ilgilendiğim konu bu değil altmetninin seyirciye aktarılması ve sadece ufak bir alegorik anlatımın koca bir filme yayılması.
Buna örnek olarak Patrick Bateman karakterinin ilk başta ne kadar zengin, ihtişamlı ve kendini beğenmiş olduğunu görüyoruz, ardından çok belli etmeden -ve herkesin de anlayamayacağı- küçük kısa sahneler göstererek aslında bu karakterin ne kadar basit, içten çürümüş rezil bir insan olduğunu gösteriyor. Bunu burda ki sahnelerden anlamadıysanız sonunda açık açık anlatıyor film. Kendisinin içinin boş ve dışardan hoş gözüküp içinin ne kötülükler barındırdığını vs. bize aktarıyor, ki bence bu hatalı bir yöntem. Bunun adı seyirciyi aptal yerine koymak. Sen zaten bunu önce ki sahnelerle anlatamadıysan filmin kitabını okurduk değil mi?
Neyse ki bu filmin kalitesini bu kadar düşürmüyor. Amerikan bürokratlarının iki yüzlülüğünden tut, son zamanlarda çıkan "Redpill" adı altında kadın düşmanlığı veya Looks Maxing Face gibi akımları barındırdan bu düşüncenin ne kadar tutarsız ve sadece belirli şahısların menfaatlerini düşünülerek temellendirildiğini hatta erkeklerin de bazı iki yüzlülüklerini göstermesi (Bunu ilk sahnelerden anlayabiliriz. Mesela Yemek sahnesinden sonra Bateman'ın arkadaşlarıyla daha sol bakış açısıyla aslında herkesin iyi şeyler hakkettiğini anlatıp sokakta gezerken "Sende çalışıp kazansaydın." üstten bakma mantığıyla öldürmesi de, gücü elinde olanın proleter daha doğrusu alt kısmı eziklemesinin gerçek yüzünü bence gayet başarılı sunuyor.) filmin bir "korku" filmine göre hem feminist hemde literal anlatıdan uzak anlatımı American Psycho'nun bence Imdb puanını hakettiğini gösteriyor.
Tabii bu dediklerim benim nacizane fikrim katılmak veya katılmamak size kalmış. Bana göre diğer bir çok korku filminden iyi olmasa da psikolojik-gerilim filmlerinde başyapıt derecesinde bir film olduğunu düşünüyorum.
