Raf Yorumu: z (@shirufury)

"Dalí'yi Beklerken" filminin açılış sahnesinde filmdeki politik öğeler için bir zemin oluşturuluyor, film boyunca da güç eşitsizliklerine ve üste çıkmaya çalışan insan azmi, tutkusu ve ruhuna şahit oluyoruz. Ancak gerek açılış sahnesi, gerek de filmin devamı büyük politik bir mesaj…devamı"Dalí'yi Beklerken" filminin açılış sahnesinde filmdeki politik öğeler için bir zemin oluşturuluyor, film boyunca da güç eşitsizliklerine ve üste çıkmaya çalışan insan azmi, tutkusu ve ruhuna şahit oluyoruz. Ancak gerek açılış sahnesi, gerek de filmin devamı büyük politik bir mesaj vermekten ziyade tam olarak bu insan tutkusuna ışık tutuyor; bunu yaparken de İspanya'nın güzel mavi denizleri, müziği, enfes yemek sunumlarıyla görsel ve işitsel bir şölen yaşatıyor. Film esasında aşkı, güzelliği, hayat amacına tutunmadaki önemi, insan hayatında sanatın yerini, pes etmediğiniz sürece hayattan neler alabileceğinizi göz önüne çıkarıyor. Filmdeki karakterler birbirlerinden kimi noktalarda oldukça ayrı noktalarda olsalar da filmin vurguladığı bu konular üzerinde birleşiyorlar. Hayattaki yegane derdi Dalí'yi restoranında ağırlamak olan bir adam, yemekler ile sanatını icra eden bir şef, şefin doğrularından vazgeçmemek adına savaş veren kardeşi, en büyük dertleri özgürlük ve birbirleri olan bir grup pasifist, aşk ile ideallar arasında sıkışıp kalmış bir çift ve tabi filmin adından da anlaşılacağı üzere her ne kadar kendisi ekranda büyük bir varlık göstermese de hikayede büyük etkisi olan Dalí... Hepsinin ortak noktası aslında farklı şekillerde insan ruhunun gücünü yansıtmaları. Bu noktada onların hayatında zorluk çıkaran durumlar ve kişiler ise karakterlerimizi zayıf düşürmek yerine nihayetinde aksine arzularının daha parlak yanmasına neden oluyorlar. Bu denli yazın güzelliğini, yaşamı ve birlikteliği yansıtan bir filmi bir yaz akşamı başkalarıyla birleşerek izlemek benim filmden daha da keyif almamı sağladı. Ayrıca filmdeki düşüp düşüp ayağa kalkma teması 20'lerinde ve hayattaki güzelliklerin yanında düşüşleri de deneyimlemekte olan bana ayrı bir dokundu ve kimi zaman hata yapıyor olsam da kendi yolumda ilerlemem gerektiğine yönelik bir ilham verdi. Nihayetinde Dalí'nin de dediği gibi, "Yanlışlar her zaman kutsaldır. Onları hiçbir zaman düzeltmeye çalışmayın. Tam tersine, onları rasyonalize edin, bütünüyle anlayın."