Raf Yorumu: ‘ (@deepblue)

Anders uyuşturucuya bağımlı, çünkü hayatında bağımlı olabileceği başka bir şey yok. Film boyunca Oslo’nun sakin ve soğuk sokaklarında Anders ile kol kola geziniyorsunuz. Bir cafede oturuyorsunuz bazen. Ya da bir barda. Anders içki içmese de birlikte muhabbet etmeden etrafı izliyorsunuz.…devamıAnders uyuşturucuya bağımlı, çünkü hayatında bağımlı olabileceği başka bir şey yok. Film boyunca Oslo’nun sakin ve soğuk sokaklarında Anders ile kol kola geziniyorsunuz. Bir cafede oturuyorsunuz bazen. Ya da bir barda. Anders içki içmese de birlikte muhabbet etmeden etrafı izliyorsunuz. Anders ile karşı masadaki kızın konuşmalara kulak misafiri oluyorsunuz. O diyor ki; Evlenip çocuk yapmak istiyorum. dünyayı dolaşmak, bir ev almak... Romantik tatillere gitmek, gün boyu sadece dondurma yemek istiyorum. Başka ülkelerde yaşamak. İdeal kiloma inip orada kalmak. Harika bir roman yazmak. Eski arkadaşlarla haberleşmek. Bir ağaç dikmek istiyorum. Nefis bir akşam yemeği hazırlamak. Kendimi başarılı hissetmek. Buz banyosu yapmak, yunuslarla yüzmek. Gerçek bir doğum günü partisi vermek. Yüz yaşına kadar yaşamak. Ölene dek evli kalmak. Bir şişede coşkulu bir mesaj yollayıp, aynı derecede ilginç bir cevap almak. Tüm korkularımın üstesinden gelmek. Bütün gün bulutları izleyerek yatmak. Antikalarla dolu eski bir ev almak. Bir maratonu sonuna dek koşmak. Harika bir kitap okuyup, güzel cümleleri hayatım boyunca hatırlamak. Hislerimi yansıtan harika resimler yapmak. Bir duvarı sevdiğim resimlerle ve sözcüklerle kaplamak. Sevdiğim dizilerin tüm sezonlarına sahip olmak. Önemli bir konuya dikkat çekip, insanların beni dinlemesini sağlamak. Paraşütle atlamak, helikopter kullanmak, çırılçıplak yüzmek. Her gün aradığım türden iyi işi bulmak. Romantik ve eşsiz bir evlenme teklifi almak. gece açık havada uyumak. Besseggen dağına tırmanmak, bir filmde ya da ulusal tiyatroda rol almak. Piyangoda milyon kazanmak. Faydalı işler yapmak. Ve sevilmek istiyorum…. Oslo, 31 August kendi hayatımla çokça yakınlıklar kurduğum bir film (Filmi izleyeli seneler olsa bile hala bu diyalogları hatırlıyor olmamın nedeni de bu olsa gerek.) Joachim Trier reprise’tan sonra bu filmle kalbimi yeniden fethetti. Hem İsveç hem Norveç sinemasını evvelden beri severim zaten. İyi seyirler.