Raf Yorumu: 🦂 (@herbokolog)

Spoiler içeriyor Film savaşı hiç bir politik kaygıya girmeden tamamen çocuklar üzerinden anlatıyor. Savaştan en çok etkilenen insanlar üzerinden... Mesela Türk ordusunun tehtid barındırmayan küçük bir çocuğu çat diye vurabileceği gibi bir fikir bile rahatsız edici gelmiyor. İlk başta çokça Amerikan propangandası…devamıFilm savaşı hiç bir politik kaygıya girmeden tamamen çocuklar üzerinden anlatıyor. Savaştan en çok etkilenen insanlar üzerinden... Mesela Türk ordusunun tehtid barındırmayan küçük bir çocuğu çat diye vurabileceği gibi bir fikir bile rahatsız edici gelmiyor. İlk başta çokça Amerikan propangandası bulunuyor gibi gelse de öyle olmadığını anlıyoruz. Uçakla gönderilen yardım kağıtları Amerikalıları kahraman gibi gösterirken diğer taraftan Uydu'nun Amerikan mayınına basıp bacağını kaybetmesi de ikiyüzlülüklerini anlatıyor. Özellikle Uydu'nun ayağını kaybettikten sonra hep Amerikan askerlerini görmek istemesine rağmen sonda onlara sırtını dönmesi çok anlamlıydı. Hiç bir devletin kahraman olmadığını, her yardımın arkasında siyasi bir çıkar olduğu mesajını ince ince veriyor. Savaş, soykırım ya da katliam filmlerinde seyircilerin göğsünü daha kolay cız ettirmesi için yönetmenlerin çocukları oynatmasını hep kolay ve ucuz bir yöntem olarak görmüşümdür ama filmde böyle bir duygu pornosu yok. Agrin'in sahnelerinde duygunun içine girecekken pat diye sahne bitiyor. Durumu romantize etmiyor. Olayın korkunçluğunu allayıp pullayıp gereksiz müziklerle, ağlamalarla, bağırış çağırışla verip de insanların bu vahşetle kendilerini tatmin ettirmesine izin vermiyor. Sanırım filmin en sevdiğim tarafı da bu. Yönetmen köyleri tek tek dolaşıp savaştan etkilenen kişileri filminde oynatmış. Küçük çocuğun kör olması ve bizim üzülmemiz Agrin'in ona duyduğu iğrençlik ve acıma duygusunu bize hissettiriyor. İçinde çocuğa karşı tek bir sevgi kırıntısı yok. Onla olmuyor ama onsuz da olmayacağını biliyor ve son çare her şeyi bitiriyor. Savaşlar gelir geçer, devletler zenginleşir ya da batar, bir kaç takım elbiseli adamın itibarı yükselir ya da alçalır... Ama savaşın tüm bedellerini Agrin ve onun gibiler öder. Geriye yalnızca çaresizlik ve nefret kalır.