Raf Yorumu: rasdissdasdiss (@chanos)

Spoiler olabilicek 2 sahne ismi kullandım ama açıklamalarını yapmadım. Okuyabilirsiniz. Şimdi şunu söyleyelim. Bu filmi izledik, az da olsa gerildik ama genel olarak korkmadık. Bir köprü sahnesi belki ya da bir annenin doğum sancısına ve bu ana empati kurabilenler bir…devamıSpoiler olabilicek 2 sahne ismi kullandım ama açıklamalarını yapmadım. Okuyabilirsiniz. Şimdi şunu söyleyelim. Bu filmi izledik, az da olsa gerildik ama genel olarak korkmadık. Bir köprü sahnesi belki ya da bir annenin doğum sancısına ve bu ana empati kurabilenler bir tık daha fazla gerildi, en azından öyle düşünüyorum.Ancak onun dışında çok büyük bir gerginlik hissedemedik. Yine de film her karakterin motivasyonu üzerinde durdu, resmen onları "biz korku filmindeyiz yine de bir şeylerimiz var" demiş gibi duydu ve onlarla ilgili arka plan hikayeleri de izledik. Bu noktaya kadar her şey güzeldi. Zaten genel olarak birçok film bunu yapıyordu ancak korku filmlerinde, özellikle Hollywood işlerinde bu eksikti. Katakterlerde motivasyon yoktu. Varsa bile bu oldukça yetersiz, klişe ve bize bir şey katmayan bir motivasyondu. Bu film motivasyonlara biraz daha önem verdi, karakterleri daha da önemsedi ve onları çoğu korku filminde yapılan "kurbanlık koyun" gibi ilk olarak biraz kıytırık motivasyonla besleyip sonra bıçak için güzel bir ürün haline getirmedi. Burda da sorun yoktu. Ancak film korkutmuyordu. Göz önündeki karakterlere kurbanlık metodu uygulanmasa da önemsiz görülen karakterle diğer karakterlerin olay akışı gelişsin diye ölüyordu.(2. Film de dahil) Sadizm filmi diyebilirsiniz, ruh hastası cin filmleri diyebilirsiniz, onlar klişe ve çok kullanıldı, psikopatik filmler ancak bu daha farklı diyebilirsiniz. Ama korku filmi adı üstünde korkutmalıdır. İçimize ürperti vermeli ve bizi bazen klişe olmayacak biçimde yerimizden zıplatmalıdır. Sesleri özenli seçmeli ve bizi orada yaşatmalıdır. Hollywood'un korku klişesi yöntemi nedeniyle fabrikasyon gibi birçok film çıktı ve hâlâ çıkıyor. Eskiden en azından seyir zevki veren ve ikon olan filmler vardı, bunlar aşırı iyi senaryolara sahip değildi ama izletiyordu. Şimdi ise korku filmleri ikiye ayrıldı: Eskinin taklidi olan fabrikasyon ürünü jumpscare filmler ve entel insanlar için gerilim. Birincisi parayı amaçlıyor. Sinema sektörünü öldürüyor denilen Marvel fimlerinden bile daha fazla çeşitliliği azaltıyor. Ama Allah'tan bu filmler eskisi kadar tercih edilmediğinden sorun olmuyor. İkinci gurup ise karakterlere daha fazla yükleniyor ve korkutmayı unutuyor. Klişe olmamak için kendi klişesinde ilerliyor. Yani kendi gurubunun içindeki belirli dogmalara maruz kalıyor. Jumpscare azaltılıyor, karakterlere daha fazla zaman veriliyor, kan dozu azaltılıyor vb. Ama işte öyle ya, artık o kadar eksiltme oluyor ki film korku filmi olmaktan çıkıyor. Kaba tabiriyle kan p*rnosu olmak istemeyen bu filmler, bu seferde entelektüeliteye kurban gidiyorlar ve insanların tüm heyecanı sönüyor. En azından sıkı bir korku filmi izleyicisi ve çok korkmayan bir insan olan benim için böyleydi bu film de. Ama filmi beğenmediğimi söyleyemem. Konusu oldukça ilgi çekici, oyunculuklar harika olmuş. Dediğim gibi, bir gerilim filmi olarak size az gerilim verdiğini ve bunu zaten aksiyon, bilim kurgu veya başka bir türde de görebileceğinizi söylüyorum. Benim için filmlerin türlerinin karışması ve belirsizleşmesi aşırı büyük bir sorun değil ama bu film direkt olarak korku kategorisinde geçiyor. Ayrıca neredeyse hiçbir türe fazla yaklaşmıyor. Duyguları fazla fazla verse de özgün olamıyor, korkuyu hissettirmiyor, gerilimi az yaşatıyor, aksiyonu olsa da aksiyondan bihaber sahnelerle bu durum nötrleniyor. Filmin eksileri demek için senaristin ve yönetmenin unuttuğu ya da aklına gelmediği şeylerden hasederiz. Ancak bu filmde eksikten ziyade kasıtlı olarak tam bu şekilde hazırlanmış gibi. Zaten yeterince süresi olmayan bu filmler iddialı şeyler yapmaktan uzak kalıp karakter motivasyonu üzerinden ödül koklayabiliyor. Bu film için bu var mı bilmiyorum. Ancak filmi kesinlikle izleyin, özgün duygusal anlatım yok dedim ama hikâye bence gayet özgün ve ilgi çekici. Cevaplanmayan sorular olsa ve kurulamayan bir evren olsa da diğer filmlerle bu tamamlanabilir. Ayrıca ben oyunculukları da beğendim. Anne rolü harikaydı. Yaratıkların tasarımı korkunçtan ziyade komik olmuş ama film içinde bu sırıtmıyor, komik gelmeyecektir. Bunun yanında benim genelde de az korkmam bu yazıyı daha öznel hale getirmiş olabilir ama en azından dediklerim asgari düzeyde doğru olmalı. Bu filme puan verseydim 10 üzerinden 7'yi hak ederdi diye düşünüyorum. Daha az puan da olabilir. Tekrar izlememe göre belki 6'ya düşebilir. Neyse sonuç olarak ortalamanın biraz üstünde bir film. Bunlar benden düşüncelerdir, katılmak zorunda değilsiniz. (Objektif olmaya çalışan öznel düşünceler. Ne kadar insan katılırsa objektifliğe o kadar yaklaşır. Hipotezin teoriye dönüşümü gibi.)