Raf Yorumu: alex (@alesiax)

Spoiler içeriyor pan's labyrinth: 7/10 izlerken, yine başlarda çok anlamayıp sonlara doğru bayıldığım bir film olacak, demiştim. tam olarak öyle olmadı. yine de beğendim. film, 1944 yılında ispanya iç savaşı'nın ardından geçmektedir. olaylar genç ofelia'nın yeni taşındığı üvey babasının asker karakolunda gizemli…devamıpan's labyrinth: 7/10 izlerken, yine başlarda çok anlamayıp sonlara doğru bayıldığım bir film olacak, demiştim. tam olarak öyle olmadı. yine de beğendim. film, 1944 yılında ispanya iç savaşı'nın ardından geçmektedir. olaylar genç ofelia'nın yeni taşındığı üvey babasının asker karakolunda gizemli bir pan ile tanışması ve yeraltı prensesi olduğunu kanıtlamak için üç zorlu görevi yerine getirmesi gerektiğini öğrenmesiyle başlar. bu esnada üvey babası kapitan vidal savaş sonrası direnişçilere karşı acımasız bir savaş yürütür. film boyunca bu iki ayrı hikâyenin birbirleriyle iç içe geçişini ve birbirleri üzerindeki etkisini izleriz. gerçek dünya ve fantastik dünyanın (kabul etmeliyim ki ustaca) harmanlanışı seyirciye sunuluyor. bu film hakkında çok şey duymuştum. hatta cannes'ta 22 dakika boyunca alkışlanıp rekor kıran bir film kendisi. görsel olarak inanılmaz. savaşın verdiği kasvet filmde o kadar iyi yansıtılıyor ki anlatamam.. hikâye akışı ve hikâyelerin birbiriyle iç içe geçişi incelikle hazırlanmış, izlerken asla bir kopukluk duygusu yaşamıyorsunuz. aslında 7 puan vermemin sebebi bu ustalık diyebilirim. film sonrasında birkaç inceleme okursanız, filmde anlatılan masallar ve yaratıklarla gerçek hayatta nelerin bağdaştırıldığını görebilirsiniz. oldukça başarılı. fakat filmi izlediğim sürede (her ne kadar her film izlediğimde en az on kez filmi durduran biri olsam da) sıkılmadım diyemeyeceğim. yaşaması ne kadar acı olsa da savaş filmlerini izlemeyi seviyorum, hem kültürel hem de sinema açısından bana katkısı büyük diye düşünüyorum. fakat film bana fazlasıyla monoton geldi, bırakmayı bile düşündüm. sanırım görsel şölen ve ustalık benim doyum almama yetmedi (maalesef ki). bir yerden sonra yorumlara bakayım dedim ve orada spoiler yedim, bu da izlemeye devam etmeme vesile oldu. sonunu bu kısımda söylemeyeceğim fakat savaşın bir çocuğun üzerindeki etkilerini yansıtan muazzam bir son olduğunu söyleyebilirim, bu da yedi puan vermemin ikinci nedeni. daha fazlasını anlatmak spoilera gireceği için bu kısmı burada bitiriyorum. sinema ve konu bakımından çok güzel bir film olduğunu düşündüğüm için izlemenizi öneririm (yedi puan vermiş olsam da). ama benim için muhakkak izlemeniz gerekiyor diyeceğim filmler arasında girmedi ne yazık ki (affet beni guillermo del toro). SPOILERLI KISIM: yorumlara baktığımda, herkesin ofelia'nın pale man'in yanındayken üzümleri yemesine vesaire taktığını gördüm. açıkçası bu benim de takılacağım (takılmaktan ziyade sinirleneceğim) bir sahneydi ama spoileri yedikten sonra bu detaylar gözüme çok da batmadı. yediğim spoiler şu: filmin sonunda aslında hepsini kızın hayal ettiğini öğreniyoruz. nedense ben böyle bir şey düşünmemiştim, aslında bakılırsa ben filmin savaşla alakalı olduğunu bile bilmeden listeme eklemiş ve the fall (2006) filmine benzeyen bir film aramam üzerine izlemeye başlamıştım. tüm bu olayların nasıl sona bağlanacağını düşündüğüm için izlemeye devam ettim. açıkçası, şimdi düşününce, bu bana saçma geliyor: ofelia annesi hastayken yatağının altına kök koyuyor ve bu bitki kökünü koyması üzerine annesi daha iyi hissetmeye başlıyor. burada fantastik ve gerçek evrenin aslında ne kadar iç içe görünse de birbirinden bağımsız olması gerekirdi bence. hani, madem bunlar hayal, carmen nasıl iyileşmeye başladı? çünkü ilaçları falan da almak istememişti. eğer saçma bir detaya takılıyorsam beni aydınlatın lütfen. ve mercedes'in vidal'i kesinlikle öldürmesi gerekirdi. fırsat varken. orada gerçekten sinirlendim ama belki de ofelia ve kardeşine vidal'den kimse sahip çıkmaz diye düşündüğü için yapmıştır bunu. bilemiyorum gerçekten, yine de sinirlenmeye devam edeceğim. ama bunu belirtmeliyim ki olayların sonuçlanma şekli oldukça çarpıcıydı. savaşın bir çocuğun bilinçaltı üzerindeki etkilerini acımasız bir sonla görüyoruz aslında. ofelia her ne kadar kendi hayalinin ürünü olan evrene geçse de, gerçek hayata gözlerini yumuyor. fantastik bir evrende gerçeklik yüzümüze tokat gibi çarpıyor. inanılmaz bir heyecanla izlemesem de, sinematografi, incelik, konu ve sonlandırma açısından beğendiğim için yedi puanı hak ettiğini düşündüm. dediğim gibi, muhakkak izleyin diyemem şahsen,, ama fırsatınız olursa izleyin filmle ilgili: https://dialmformovie.net/2020/01/17/panin-labirenti-bir-carkin-ic-acilari-ve-agrilari/amp/