Raf Yorumu: My Special Journey (@mysj)

mysj 8 months ago

Kuzenimin tavsiyesiyle izlediğim The Big Bang Theory'nin ardından kardeşimle bu diziye başlamıştık. Pandemiden bu yana bölümlerini yayarak izlediğimiz, kimi zaman bir şey yerken, kimi zaman sıkıldığımızda, bazen yatakta, bazense balkonda tatil anlarımıza eşlik eden Young Sheldon'ın bugün itibariyle sonuna gelmiş…devamıKuzenimin tavsiyesiyle izlediğim The Big Bang Theory'nin ardından kardeşimle bu diziye başlamıştık. Pandemiden bu yana bölümlerini yayarak izlediğimiz, kimi zaman bir şey yerken, kimi zaman sıkıldığımızda, bazen yatakta, bazense balkonda tatil anlarımıza eşlik eden Young Sheldon'ın bugün itibariyle sonuna gelmiş bulunuyoruz. Araya farklı yapımların girmesi ile izleme hızımız düşünce 7.sezonu atladık ve son iki final bölümünü açmaya karar verdik. Bu karardan dolayı içimde bir burukluk olsa da kesin izlerim diye diye erteleyip yaz bitince de bir kenarda unutulmasındansa gözlerimiz dolarak bu yolculuğa veda etmek çok daha tercih edilesi bir seçenekti... TBBT'yi izlemiş olmaktan kaynaklanan duygusal bağ ile ilk bölümü açtığım o ilk anı hatılıyorum, Sheldon'ın oyuncak treniyle büyülenmişcesine oynadığı ilk sahne ve ardından yemek masası etrafında bizlere tanıtılan aile bireyleri... O günden bugüne oyuncularla beraber kurgusal karakterlerimiz de büyüdü ve değişti. Her birinin hayat hikayesine tanıklık ettik. Karakter gelişimlerini gözlemledik. Yeri geldi kendi dünyamızdan kopmak adına kendimizi Texas'daki ailenin yanında bulduk. Benimsedik ve belki de özendik. Hep olur ya, gerçek hayatta olsa hiç istemeyeceğimiz şeyler filmlerde, kitaplarda vb. çekici gelir gözümüze. Çünkü karakterlerimizin başına ne gelirse gelsin çözüme kavuşacağını biliriz. Hep bir mutlu son bekler bizi ve her kötü maceranın sonu vardı, her kavga bir sarılmayla biter ve yanlış bir davranışın ardından bir özür gelir mutlaka. Kendi dünyalarımızda ise böyle olmuyorsa onlarınkine dahil olmak ister ve tüm olumsuzluklarına rağmen onlarınkini kıskanırız, gerçek olmadığını bile bile... Young Sheldon benim için iyi-kötü anılarıma eşlik eden ve kardeşimle nadir bulunan ortak beğenilerimizden biriydi. Dolayısıyla tadının damağımda tatlı-ekşi bir tat bıraktığı bir süreçti. İlk birkaç bölümü izlemenizin ardından diziden zevk alıp almayacağınızı anlayacaksınızdır zira çizgisini bozmayan ve genel anlamda sabit bir konseptle ilerleyen bir yapım. Fakat Mandy'nin aramıza katılmasıyla beraber çok daha zevk aldığımı söyleyebilirim. Georgie'nin olgunlaşma süreci ve çocukların babalarıyla olan ilişkilerindeki iyileşme seyir zevkini artıran unsurlardı. İyi seyirler 🌼