Raf Yorumu: ayşen (@aysen)

your name’le kıyaslamıyım diyorum ama verdiği mesajlar açısından falan bu daha iyiydi. Konuyla ilişkili olarak çekimleri çok kafa karıştırıcı oldu zaman zaman. Hayata farklı açılardan baksak da hepimiz aynı duyguların, aynı isteklerin, aynı dünyanın insanlarıyız. böyle bir mesaj sezdim haydi…devamıyour name’le kıyaslamıyım diyorum ama verdiği mesajlar açısından falan bu daha iyiydi. Konuyla ilişkili olarak çekimleri çok kafa karıştırıcı oldu zaman zaman. Hayata farklı açılardan baksak da hepimiz aynı duyguların, aynı isteklerin, aynı dünyanın insanlarıyız. böyle bir mesaj sezdim haydi bakalım kısaca birbirine ters paralel dünyalar şeklinde tanımlanabilir konusu. bundan sonrasını izlemeyenler okumasın diyeyim ne yazacağımı kestiremedim yine. birbirlerini bırakmayışları o güven duygusunu dibine kadar hissettirdi ya da ikisi için de sonsuz bir gökyüzü olduğundan birbirlerine güvenmek zorundaydılar. Güven duygusuna ek olarak Age’in konuşmalarından empati hissini de çok net alıyosunuz mesaj olarak. filmde geçen “göğe düşmek” diye bi kavram var ilk başlarda anlaşılmıyo ama sonra filmin ismini bile değiştiresim geldi böyle. aiga’daki işte günahkarları gök yutar olayı ve insanların göğe bakmasının kötü karşılanması o halk için bir dogmaydı bağnaz olarak bir şeye inanmayı eleştirir cinstendi. Patema şöyle bir şey demişti gökyüzüne bakmak nasıl kötü bir şey olabilir ki Lagos geldi aklıma yeni dünyalar keşfetmek lazım diyodu o da . izumura bi dikdörtgen prizma şeklinde akvaryum gösterdi ya içindeki ilk tepetaklak olarak. o lagos muydu acaba? Filmin distopikliği eğitim sisteminin öğrencileri robotlaştırdığı görüldüğünde anlaşılıyor ben o yürüyen yolda hiç etrafına bakmayan öğrencilerin olduğu bölümde hissetmiştim. Özellikle şu yıldızların aslında bilim insanları tarafından oluşturulduğu gerçeği, binanın en tepesine gökyüzüne bakan ters yatak sonra gökyüzülerin(çok saçma oldu) çarpışması-veya birleşmesi veya üst üste binmesi- bunlar aşırı iyi bölümleriydi filmin bana göre. Birine bakıyosun ayakları yerde diğerine bakıyosun aşağı düşecekmiş gibi, kime göre burası uçurumdu kime göre yeryüzü kestiremiyosun ve filmin 1 saati anlamaya çalışarak geçiyo neyse ki film bir buçuk saat o değil de patema tepetaklakken nası saçı düz duruyo