Raf Yorumu: Turuncu (@tucurinca)

Spoiler içeriyor Kurtlar Vadisi Pusu'yu izlemedim henüz ancak Ezel'i üç dört kez bitirmiş biri olarak, pek çok kült diziden daha iyi olduğunu düşünüyorum. Karakterler çok iyi işlenmiş öncelikle. Neredeyse her karakterin geçmişini, kişiliğinin gelişim sürecini görüyoruz. Baş karakterler dışındaki kişilerin de hikayesi…devamıKurtlar Vadisi Pusu'yu izlemedim henüz ancak Ezel'i üç dört kez bitirmiş biri olarak, pek çok kült diziden daha iyi olduğunu düşünüyorum. Karakterler çok iyi işlenmiş öncelikle. Neredeyse her karakterin geçmişini, kişiliğinin gelişim sürecini görüyoruz. Baş karakterler dışındaki kişilerin de hikayesi anlatılıyor: Şebnem, Tevfik, Kamil, Bahar, Mert, ... Dizide çok fazla kitaptan alıntı ve esinlenme var. Bunlardan bazıları: Monte Kristo Kontu - Alexandre Dumas, Budala - Fyodor Dostoyevski, Kelebek - Henri Cherry, Semerkant - Amin Maalouf, Alamut - Vladimir Bartol, Mesnevi- Mevlana, Kumarbaz - Fyodor Dostoyevski... Dizinin gerçek anlamda bir kitap gibi olması söz konusu. Her bölümün ayrı bir başlığı var ve yaşanan olaylar aracılığıyla birer hikaye/olgu anlatılıyor. Bölümlerin sonunda ve nihayet dizinin sonunda bir kitabı bitirmiş gibi hissediyor seyirci. Dizide karakterlerin davranışları, yaşantıları, kişilikleri hayatla çok iç içe. Ramiz Dayı ve Ömer'in tanışması aslında pek rastlantı sonucu değil. Ramiz, oğullarının hepsini kaybetmiş bir adam. Son sezonda görüyoruz ki, Ömer'i Ezel'e dönüştürme nedeni bir açıdan da Kenan ile kavgasında bir müttefik arayışı. Kenan'ın elinde Ramiz'in torunu var. Bir gün kendisi gibi yetiştireceği birine ihtiyaç duyacağını biliyor Ramiz. Ve hapishanede gördüğü genç adamı -Ömer- buna uygun buluyor. Karşılaşmaları rastlantı bile olsa sonrasında bir yere bağlanıyor bu karşılaşma. Benim dizide en sevdiğim karakter Tevfik. Nedenini de onun olayların kıyısında, kötülüğe çok az bulaşmış temiz biri olarak kalması. Evet, o da zaman zaman kirleniyor ancak içindeki iyilik kaybolmuyor. Aşkını kirletmiyor. Tam anlamıyla iyi bir insan. Dizilerde şöyle bir paradoks olduğunu düşünüyorum: Özellikle Ezel gibi dizilerde baş karakterler karanlığa bulaşır, iyiliğini bir aşamada kaybeder, kirlenir. Ömer de öyle, Ezel'e dönüşürken çok şey kaybetti kendinden. Çoğu dizide de bu böyledir. Ancak yardımcı karakterler bir oranda temiz kalır, çünkü onların değişimi minimum düzeydedir ve sınandığı şartlar nispeten daha kolaydır. Tevfik belki de bu yüzden benim cicim.🧡 Ezel dizisi, hayat kadar gerçek. Selma ve Ramiz'in aşkını imrenmeyle izleriz. Ancak dönüp baktığımızda Ramiz 'in karısı Rabia 'nın yıkılışını görürüz. Aldatılan kadının sessizce eşinin dönmesini bekleyişi içimizi burkar. Kenan'ın aşkı uğruna iyiliğini kaybedişini görürüz. Karakterler dönüşür, dönüşür ve her birinin kaderi bir diğerininkini etkiler... Dizinin bölüm sayısının tam kararında olduğunu düşünüyorum. Her karakteri tanıdık, üzüntüyle iç içe de olsa hikayenin bitişini gördük. Ezel benim için bir başyapıt. En sevdiğim dizidir kendisi.✨ İnceleme yazısını Ezel'i Kurtlar Vadisi Pusu ile kıyaslayan bir kullanıcıya ithafen yazdım :")