Raf Yorumu: Tarık T. (@theklaket)

İşte bu ya bunları görmek istiyoruz! Saf gerilim, saf gizem ve saf korku! O kadar sade çekilmiş bir film ki ve germeyi öyle güzel başarıyor ki size anlatamam. Demek neymiş jumpscare olmadan da sizin tüylerinizi diken diken edebilen yapımlar da…devamıİşte bu ya bunları görmek istiyoruz! Saf gerilim, saf gizem ve saf korku! O kadar sade çekilmiş bir film ki ve germeyi öyle güzel başarıyor ki size anlatamam. Demek neymiş jumpscare olmadan da sizin tüylerinizi diken diken edebilen yapımlar da varmış. Bu film onun kanıtı. Bir sürü subliminal yedik ve bitirince "ne izledim lan ben?" diyorsunuz. Çünkü ben dedim. Rahatsız ediyor, hem de aşırı. Bunu abartmadan yapıyor film. Boş muhabbet yok, filmi yükseltmek için ekstrem müzikler ve efektler yok, abartı oyunculuklar yok. Tertemiz saf korku diyorum çünkü bu tadı almayalı çok oldu. Şimdi filme gelelim. Konumuz : Bir seri katil var ve kendine Longlegs diyor. Bu katili araştıran da baş dedektif Lee Harper'ın bu katilin peşine düşmesini izliyoruz. Bu katil sadece ayın 14 ünde insanları aileleriyle birlikte katlediyor ama bunu yaptığına dair hiç bir kanıt yok. Esrarengiz bir hal almaya başlayınca işler karışıyor. Başroldeki kızın her an ağlayacak gibi olması, donuk tavırları, robot gibi davranması karaktere ayrı bir hava katıyor. Bunun sebebini anlatırsam spoiler a girer o yüzden söyleyemem. Film bugün sinemaya çıktı ve filmden çıktığım gibi inceleme yazıyorum. Üzerinden biraz zaman geçsin yine bir şeyler karalarım belki. Gelelim Nicholas Cage'e. Abi sen kafayı mı yedin? Bu nasıl bir oyunculuk? Toplasan filmde yarım saat ya var ya yok. Ama o makyaj, o oyunculuk, o mimikler. Akıl almaz! Bakın bu rol konuşulur çünkü rahatsız etmeyi öyle bir başarıyor ki durmadan diken üstündesiniz. Bu kadar sade olup bu kadar germeyi başaran nadir roller vardır ve Nicholas abi hakkıyla vermiş. Yönetmen ve görüntü yönetmenine geleyim. Bunlar nasıl kareler hocam? Sinematografi muazzam. Festival filmi havası da var. Pek görmediğimiz teknikler kullanılmış. Kafayı kırmışlar ve uğraşmışlar. Işıklandırmalar, müzikler, atmosfer sesleri falan öf yani. Delilik! Yılın korku filmi mi bilmiyorum ama bu film bir süre konuşulacak. Bir film ya rahatsız eder beğenmezsin ya da güzeldir beğenirsin. Bu film ikisinin kusursuz tamamlanışı. Bu duyguya açmışım ve bu film beni doyurdu. Tabağı da ekmekle sıyırdım Yarabbi Şükür diyorum. Hava olarak ; Zodiac, Blair Witch, Prisoners, Kuzuların sessizliği gibi filmlerin havasını veriyor. Çekim teknikleri açısından NBC filmleri gibi. Dersine iyi çalışmış bir yapım. Her korku gerilim severin rafında durması gerektiğini düşünüyorum. Muazzam.