Raf Yorumu: ᦓꪻꫀꪶꪶﺃꪀꪖ (@feristah)

İyi ki tekrar izlemişim. Çocukken hiç bir şey anlamadığımı fark ettim. Acayip duygusallaştığım ve fena bağ kurduğum bi film oldu. Gördükçe sinir oluyordum, olayı çözemediğim Marnie'yi anlamadığım için. Çocukken izlediğim şeyleri gözden geçirmeye karar verdim. Geçmişiyle barışık olmayıp ailesine kızgın…devamıİyi ki tekrar izlemişim. Çocukken hiç bir şey anlamadığımı fark ettim. Acayip duygusallaştığım ve fena bağ kurduğum bi film oldu. Gördükçe sinir oluyordum, olayı çözemediğim Marnie'yi anlamadığım için. Çocukken izlediğim şeyleri gözden geçirmeye karar verdim. Geçmişiyle barışık olmayıp ailesine kızgın olan, astım hastası, agresif kızımızım koruyucu ailesi, durumu iyi olsun diye onu halasının yanına, bağ bahçeli, yeşilliklerle dolu bi kasabaya yollamasıyla başlıyor. Resim çizme yeteneğine sahip Anna, dışarıya çıktığı bir zaman bataklığın sonunda ki muhteşem görünümlü konakla tanışır. Konak gündüz harebe gibi görünse bile, akşam olduğu zaman garip bir şekilde ışıkları yanıyor. Anna konakta yaşayan gizemli kızla tanışıp konağın sırrını öğrenmeye çalışıyor. Ve konağın sırrı hayatında büyük bi değişime sebep oluyor. İzlemediyseniz kesinlikle izlemelisiniz. İzleyip bir şey anlamamış gillerdenseniz hani olur ya benim gibi aklı tam başında olmayan bir yaşta izlediyseniz eğer hazır hissettiğiniz bi an tekrar bi göz atmalısınız derim. Spoiler~•° izleyenlere özel * * * * * * Çocukken izlediğim de ablam açmıştı ve film bittiğinde kendisi şok ve hüzün geçirirken ben boş boş ekrana bakıp "Yani neymiş, yani kimmiş??" Deyip durduğumu anımsıyorum biraz biraz. Ablam kısacası "ananesiymiş." Demişti ve bana acayip derecede saçma gelmişti, kafama asla ama asla yatmamıştı jwjfjwjxj Şuan ise... "büyükannesiymiş ressmennn" diyerek ağlayasım geldi tıpkı Anna gibi. Acayip derecede anlamlı bi şarkıyla da kapanınca bana bi haller geldi. Kafasında kuran bi şizofren gibi görünüp aslında bebeklerinde dinlediği şeylerin etkisiyle hayalinde o anları yaşaması çok hoş değil miiiğy?? Günlük, büyükannesinin anlattıklarını hayal olarak yaşaması ve ressam teyzenin olaya açıklık getirmesi, yapbozların tek tek birleşmesi Anna'nın Marnie'nin aslında kim olduğunu anlaması yani geçmişinin aydınlanmasıyla kendisiyle barışması çok güzeldi. 🎶 Olmadı pek arkadaşım büyürken Kendimle yetinmeyi öğrendim ben Sadece ben, sadece ben, sadece ben 🎵 Çok dokundu. Biraz da ağlayasım vardı, eh malum hayatımda artık benimle anime izleyen... bi ablam olmadığı için bu ânımı bir başıma yaşamam gerekti tabi.. eşlik etsin diye anneme yönelip baştan karmaşayı ona anlattım ama "Hiç bir şey anlamadım." Cevabına güldüm geçtim KFMWMDÖFKWMDMD E haklı. İyi akşamlar arkadaşlar