Raf Yorumu: alaimisema (@alaimisema)

Spoiler içeriyor çok güzeldi. imdb puanı, beklediğim sınırdan çok daha düşük. 8 olabilirdi diye düşünüyordum oysa ki. filmi ben çok beğendim. başı, ortası, sonu hep güzeldi benim için. neyin, neye yol açtığını ve neden olduğunu anlıyorsunuz. eve tıkılıp kalmış, her gün aynı…devamıçok güzeldi. imdb puanı, beklediğim sınırdan çok daha düşük. 8 olabilirdi diye düşünüyordum oysa ki. filmi ben çok beğendim. başı, ortası, sonu hep güzeldi benim için. neyin, neye yol açtığını ve neden olduğunu anlıyorsunuz. eve tıkılıp kalmış, her gün aynı şeyleri yaşayan, yemek yapmaktan ve hayal kurmaktan başka bir özgürlüğü olmayan, aldatılan, hor görülen, yokmuş gibi davranılan, aklını ve kendini kaybetmesine göz yumulan bir kadını görüyoruz. her şeyin sonu ve başı, filmin sonunda yine bize kendini gösteriyor. rutin şaşıyor ve bozuluyor. domino taşı gibi her şey peşi sıra gerçekleşiyor. olayların odağı da tabii ki neslihan, yani demet evgar. kendince intikamını alıyor. göz yumuyor, yavaş yavaş ölmelerini bekliyor, hırslarıyla karınlarını doyurup, sırtlarından bıçaklanmalarını sağlıyor. kendi yöntemiyle. yemek yapmak ve yedirmek. film bunu o kadar güzel gösteriyor, o kadar güzel simgeleştiriyor ki beğenmemek elde değil. "güven bana" diyen herkese güvenilmez. her "dostum" diyen dost değildir. her "seni seviyorum" diyen de sevmez. kimsenin peşine takılıp da hayatını değiştiremezsin. yapsan bile bir süre bunun önemi kalmaz, olan da sana olur. neslihan, ethem'in ikna çabalarına yenik düşmeseydi, aşık olduğunu düşünüp peşine takılmasaydı, ethem de bunları yapıp sonra da ona hiçmiş gibi hissettirmeseydi, konu buralara gelmezdi belki de. o olmasaydı, bu olmasaydı ama oldu. cinayet mi, cinayet sonuçta. haklısı doğrusu yok. niye yaptığını anlıyorum ama yanlış. film açısından bakarsak da neslihan'ın en sonunda oradan kurtulup kendini vapura, istanbul'a atmasına sevindim. ben nefes almış gibi oldum. diğer arkadaşlarına da. ne yalan söyleyeyim, filmin sonunda özgür kalmasına sevindim. sadece film olduğu için o da. gerçek dünyada olanlar üstüne alınmasın. keşke kafandaki seyircilerin, gerçek seyircilerin olsaydı neslihan. ama umarım şimdi iyisindir ve artık stres atmak için değil, karnını doyurmak için ve kendin için yemek yapıyorsundur. aslında bu kadar yazmayacaktım ama duramamışım. neyse işte. güzel filmdi. sahneleri, sinematografisini, anlatmak istediği şeyleri, birçok şeyini beğendim. güzeldi. kimsenin sözüne kanıp da peşinden gitmeyin, hayatınızı değiştirmeyin. mantarlı mantılar ve mantarlı poğaçalardan uzak durun. ha bir de yemek yerken konuşmayın. sağlıcakla, afiyetle 👋🏻