Raf Yorumu: cherryfly (@cherryfly)

Kim Jiyeong - Doğum: 1982

Dünyanın her yerinde bütün kadınlar aynı şeyi yaşıyor olmalı. Jiyeong’un doğumundan itibaren kendi çocuğunu doğurduğu tüm sürece kadar yaşadıkları o kadar tanıdık ki. Kendiniz yaşamasanız bile başka bir kadından mutlaka duyduğunuz şeyler. Ben çocuk doğurmayı bırakın evlenmek dahi istemeyen biri…devamıDünyanın her yerinde bütün kadınlar aynı şeyi yaşıyor olmalı. Jiyeong’un doğumundan itibaren kendi çocuğunu doğurduğu tüm sürece kadar yaşadıkları o kadar tanıdık ki. Kendiniz yaşamasanız bile başka bir kadından mutlaka duyduğunuz şeyler. Ben çocuk doğurmayı bırakın evlenmek dahi istemeyen biri olarak iki gündür bu fikrimin benim için en doğru şey olduğuna dair işaretler aldım hep. Aslında çok üzücü. Kendi aileni kurma fikri, fikir olarak ne kadar güzel olsa da odağı sadece sevgiyle alakalı. Halbuki fikir gerçeğe döndüğünde asla öyle değil. Bu sadece karı koca olayı da değil ayrıca onların anneleri ve en önemlisi sizin çocuklarınız da hakkında. Hele de kız çocuğunuz olduysa. Eğer bir çocuğa iyi bir yaşam sağlayamayacaksanız onu ne olursa olsun koruyamayacak hatta bir gün gelecekte ona suç atacağınız bir hale gelecekseniz asla çocuk yapmamalısınız. Bu fikirler kafamda o kadar çok dolanıyor ki bu bile beni iyi bir anne olmaya itebilir aslında. Ama ben istesem toplum müsade etmez. Çünkü olay sadece annelikle bitmiyor ev işi yükü, ekonomi böyleyken çalışma yükü, çocuğum dışarıda kendi koruyabilecek mi kendine bakabilecek mi gibi düşünceler sürekli beynimi ele geçiriyor çünkü asla güvende değiliz. Toplum kadına o kadar çok şey dayatıyor ki bunları anlamak için ancak kadın olmak gerekiyor. Dışarıdan binlerce ses yükseliyor. Geçen bir video da duydum: “Biz ülkecek toplum bile değiliz.” diye o kadar doğru ki. Empati kuramıyoruz asla kurmuyoruz. Bizim başıma gelme ihtimali aklımıza gelmiyor ancak başımıza gelince anlıyoruz ne olduğunu. Kitap boyunca Jiyeong’un yaşadığı her şeyi içimde bir yerlerde hissettim. Geçmişte yaşadıklarım ayrı bir yana gelecekte olabilecek bu şeyler bile içime kodlanmış sanki. Daha ne diyebilirim ki, kitabın kapağındaki gibi bir gölge olarak bu hayatı yaşamaya devam mı edeceğiz yoksa bir gün bir şeyler değişecek mi? Gerçekten bilmiyorum. #6284üUygula