Raf Yorumu: 🌬 (@midge)

midge 5 months ago

🎼 aklımda çalan şarkı, okuyan kimse kitapla bağdaşmadığını söyleyemez: "sessiz bir köşede her şeyden uzak meçhul yarınlara terk edilmişim dostluklar yalanmış sevgiler tuzakmış tuzak hayret yanılmışım yalnızım şimdi oysa mutluluğu hayal etmiştim gidenler unutmuş aşkları yalanmış yalan güneşin doğuşu batışı…devamı🎼 aklımda çalan şarkı, okuyan kimse kitapla bağdaşmadığını söyleyemez: "sessiz bir köşede her şeyden uzak meçhul yarınlara terk edilmişim dostluklar yalanmış sevgiler tuzakmış tuzak hayret yanılmışım yalnızım şimdi oysa mutluluğu hayal etmiştim gidenler unutmuş aşkları yalanmış yalan güneşin doğuşu batışı farksız nasıl yaşanırsa yaşadım ben aşksız demir attım yalnızlığa bir hasret çölüüünde ve şimdi hayallerim o günlerin izinde yüreğimde duygular ümitlerim nerede şöyle bir düşünüp her şeyi birden neden anıları bitirmeyişim yalanmış sevgiler kalbimden uzakmış uzak boşa beklemişim yollara bakıp kurak topraklara umutlar ekmişim🥀 arzular avuttu gördüğüm hayalmiş hayal" bu kadar uzun yazmaya gerek yoktu, içimdeki insan ortaya çıkıyor. tıpkı yazarın birdenbire geniş zamana geçmesine gerek olmadığı gibi. yazarlar ve onların dördüncü duvarı yıkma hakkındaki ufak tatsız girişimleri. • • • kitabı bitirdim. sonra gelip kitabı burada anlatmak istedim. düşündüm, nasıl anlatabilirim diye. bekleyişin kitabı desem... ardından umudun lafı geliyor sanki. "bekleyişin ve umudun" kitabı. tekrar düşündüm, bu sefer umut ettiklerimi. sonra fark ettim ki ben hiçbir zaman bu kadar uçsuz bucaksız bir şeyi umut etmemişim. imkan sınırları içinde hayal kurmak gibi delilikten yoksun umutlarım olmuş, aklı başında. olması uzak tarihte ancak çabalarla muhtemel. bilemiyorum, umudun doğasına aykırı mı bu? • • • oldukça durağan bir eser, sıkıcı. seveni sever/ sevmeyeni sevmez. ben sevmeyenlerdenim. fakat biliyorum ki, beş on ay sonra dönüp baktığımda unutamadığım bir kitap olacak. bu güzel bir güç. ayrıca kitabı yorumlayanlar ve kendi örnekleriyle anlatanlar beni çok etkiledi. üzüldüm. bu da ikinci bir güç. ve zannettiğimizden daha fazlası :') "...ve akşamları sürekli drogo'nun gürültülü zaferiyle son bulan sabırlı satranç partileri. ama yüzbaşı ortiz demişti ki: "başlangıçta hep böyledir. yeni gelenler kazanır. herkes için durum aynıdır, insan gerçekten güçlü olduğunu zanneder ama bu yalnızca yeni gelmiş olmanın yarattığı bir durumdur, sonunda diğerleri de sisteminizi öğrenir ve günün birinde bakarsınız hiçbir şey yapamıyorsunuz." diğer alıntıları bizzat fotoğrafladım.