Raf Yorumu: cherryfly (@cherryfly)

Spoiler içeriyor Öncelikle çok ağır bir kitap. Benim okumam zaman aldı, araya başka kitaplar bile soktum. Bitirmek için hiç acele etmedim, bırakmayı bile düşündüm ama bir azimle okuyup az önce bitirdim. Yeong-hye’nin yaşadıklarını hep başkalarının ağzından dinledik ve gördük ki hepsi ona…devamıÖncelikle çok ağır bir kitap. Benim okumam zaman aldı, araya başka kitaplar bile soktum. Bitirmek için hiç acele etmedim, bırakmayı bile düşündüm ama bir azimle okuyup az önce bitirdim. Yeong-hye’nin yaşadıklarını hep başkalarının ağzından dinledik ve gördük ki hepsi ona bambaşka gözlerle bakıyor. Kocası kesinlikle ona karşı yabancı bir tavır sergiliyordu sanki düşmanı gibiydi. Ona direkt delirmiş gibi davrandı. Hislerini hiç umursamadı ve onu terk edip gitti. Ablasının kocası başta onu sadece eşinin kardeşi olarak görürken ilerleyen zamanlarda sadece cinsel yönden bakmaya başladı. Bunu kullanıp kendi ailesine de zarar verdi. Ablası ise ona sadece acıdı. Kardeşi olmasaydı da eminim ona acıyacaktı. Onu hastaneye hapsetti ve iyileşmesini bekledi. Belki de onun doğayla bütünleşmesine ve istediğine ulaşmasına izin vermeliydi. Bence bu üçü aslında toplumdaki insanların birbirlerine olan bakış açılarını bize gösteren insanlardı. Kim çıkıp da ben bir ağacım diyince iyi bir tepki bekler ki? Kim onu destekler hatta ben de öyleyim der? Hiç kimse. İnsanlar bunu ya umursamaz, ya bizden faydalanmaya çalışır ya da sadece acır. Yazar bunu anlatmak mı istemiş bilemem belki de bambaşka bir fikri vardır ama benim çıkarımım bu oldu. Bir rüyanın ardından et yemeği tamamen kesmesinin yanında kimse de ona saygı duymadı. Onu değiştirmeye çalıştı. Yeong-hye’nin yıllar içindeki değişimi gerçekten delilik miydi bilmiyorum ama sonu oldukça üzücüydü. Gerçekten toprağa karışsaydı mutlu olurdum. En azından isteği gerçekleşti diye. Yazarın nobel almasının sebebini çok iyi anlıyorum bu arada. Yazım şekli gerçekten vurucu, rahatsız ediciliği yüksek ama bir yandan da çok etkileyici. Konudan bağımsız olarak hiçbir cümle boşa gitmemiş diye düşünüyorum. Sonu farklı olsun istesem de gerçekçi ve beklenen bir sondu. Kitapçılarda denk gelirsem hüzünle selamlayacağım bir kitap olacak Vejetaryen. Varlığımızın sebebi yediklerimiz gibi temel ihtiyaçlarımızı karşılamamız mı yoksa olmayı seçtiğimiz kişilik mi? Bu tarz soruları düşünerek uyumaya çalışacağım şimdi.