Raf Yorumu: Dm'den yazmayın lütfen (@anisa)

anisa 4 months ago

Kitabın ilk ve uzun olan bölümü, Sara adlı genç bir kızın arkadaşı Nermin'e ve ara sıra da babasına yazdığı mektuplardan oluşuyor. Sara güzel ve güzelliğinin farkında olan , bunu da erkeklere cilve yapıp, ilgi gösterip , kendine aşık etmede ustaca…devamıKitabın ilk ve uzun olan bölümü, Sara adlı genç bir kızın arkadaşı Nermin'e ve ara sıra da babasına yazdığı mektuplardan oluşuyor. Sara güzel ve güzelliğinin farkında olan , bunu da erkeklere cilve yapıp, ilgi gösterip , kendine aşık etmede ustaca kullanan bir kız. Dayısının kızının düğünü için gittiği köyde erkeklerin kafasını bir hayli karıştırıyor ve bu durumdan da oldukça eğleniyor. Öyle ki dayısının damadını kendine aşık edecek kadar da ileri giden şımarık bir kız. Günün birinde kadınlar hakkındaki olumsuz ve alaycı fikirlerini ulu orta söylemekten çekinmeyen takma ismi ile Homongolos , gerçek adı ile Ziya Bey ile karşılaşıyor. Kadın düşmanı ve başına buyruk olarak bilinen Ziya Beyi kendine aşık ederek ondan intikam almaya karar veriyor. Kitabın ikinci kısmı Homongolos'un ölmüş arkadaşı Necdet'e yazdığı ve kendini anlattığı, Ziya Bey'in iç dünyasını gördüğümüz bölüm. Bu kısmı daha çok sevdim diyebilirim. Annesi erken yaşta ölmüş. Babası, kardeşleri ve üvey annesinde ne sevgi ne de şefkat görmemiş , adeta baştan atarcasına küçük yaşta yatılı okula verilmiş ve orada büyümüş bir genç. Hayatta kendini yalnız hissetmenin verdiği hisle kendini koruma içgüdüsü geliştiren , kendini sert bir kabuğun içine hapseden biri. Sevgisizliğin yanında sosyal hayatında da dış görünüşünün çirkinliği nedeniyle dışlanan, bunun sonucunda sevmemeye ve aşık olmamaya yemin etmiş bir genç. Homongolos Sara'ya aşık olacak mı? Yoksa Sara kendi kazdığı kuyuya kendi mi düşecek kitap boyunca merak edeceğiniz bir konu. Homongols'un iç dünyasını yazdığı kısımlar benim için hüzün doluydu. Sevilmiş, şefkat görmüş bir insan olsaydı bambaşka bir hayatı olacaktı.Onu kadınlara düşman eden yada düşmanmış gibi görünmesine sebep olan içindeki "Ya sevilmezsem" korkusuna karşı geliştirdiği savunma mekanizmasından başka bir şey değildi. Ve maalesef hiç bir zaman gerçekten sevilmedi. Seni sevdim Homongolos :(