Raf Yorumu: alhenâ (@alhana)

“Hak ettiğimizi düşündüğümüz aşkı yaşarız..” Dün akşamdan beri izlediğim 4. Romantik türündeki film bu. Çok anlam arayacağınız filan bir film değil aslında ama bu cümle üzerinde biraz düşünmek istedim. Tabii ki sizi de düşünmeye davet ediyorum. Bu cümlenin hayatıma ne…devamı“Hak ettiğimizi düşündüğümüz aşkı yaşarız..” Dün akşamdan beri izlediğim 4. Romantik türündeki film bu. Çok anlam arayacağınız filan bir film değil aslında ama bu cümle üzerinde biraz düşünmek istedim. Tabii ki sizi de düşünmeye davet ediyorum. Bu cümlenin hayatıma ne denli zuhur ettiğini düşündüm biraz. İnsan çocukluğunda nasıl yaşarsa o kadarını hak ettiğini düşünüyor. Bu durum kendini geliştirmekle orantılı olarak değişebilir ama genele baktığımızda gerek bilinçaltı olsun gerek yaşantı olsun bu şekilde davranıyoruz. Çocukluğumuzda şayet iyi şartlara sahip değilsek veyahutta ailemiz bize böyle davranıyorsa her ne kadar kendimizin farkına varsak bile içten içe bilinçaltımız bazı şeyleri engelliyor. Mesela kurduğumuz hayalleri düşünelim. Hayal gücümüz ne kadar geniş, ne kadarını istemeye cüret edebiliyoruz? Bir yalı gördüğünüzü hayal edin, “şu yalıda yaşadığımı düşünsene” mi geliyor aklınıza yoksa bu yalının sahibini keşke tanısam/ keşke bir akrabamın böyle yalısı olsa mı diyoruz . Biz aslında ne hak ediyoruz? Buna inancımız tam mı peki? Hak ettiğimizi düşündüğümüz yaşama gerçekten inanıyor muyuz, bunun için neler yapıyoruz? Keşke zengin olsam diyip kestirip atıyor muyuz yoksa çabalıyor muyuz? Gökten elmaslar yağmasını beklemek komik olurdu değil mi bir evin köşesine çekilmişken peki ya pencereden bakmadan haberimiz olur muydu o elmaslardan? Hak ettiğimizi düşündüğümüz aşkı nasıl tarif edebiliriz, rüyalardaki gibi değil mi? Peki biz ne kadarız ve olduğumuz konumun farkında mıyız? Geçmişe takılıp kalmış mıyız? İdrak etme sürecinde miyiz, yoksa daha fazlası için yola çıktık mı? Geçmişe takılı kalıp kendimizi yargılamaya devam ediyor ve mutlu bir aşk yaşayacağımıza inanmıyor muyuz? Kendini gerçekleştiren kehanet.. Yoksa aldık mı karşımıza kendimizi. Saatlerce sohbet ettiğimiz arkadaşlarımız kadar değer verdik mi dinledik mi içimizi, sırtını sıvazladık mı? Anlayışlı olduk mu o çok sevdiğimiz arkadaşlarımıza olduğumuz kadar kendimize? Sizi kendinizin farkına varıp, hak ettiğiniz aşka inanmaya davet ediyorum..