Raf Yorumu: İlayda (@tabassum)

"Bugün Van Gogh ona yemek vermeyecek restoranların duvarlarını, onu akıl hastanesine kapatacak doktorların muayenehanelerini ve onu hapse tıktıracak avukatların yazıhanelerini süslüyor." -Aynalar kitabından * Her şeyden önce son zamanlarda içi boşalan Bollywood sinemasının deliklerini yamalamaya çalışan bir film olmuş. Teknik…devamı"Bugün Van Gogh ona yemek vermeyecek restoranların duvarlarını, onu akıl hastanesine kapatacak doktorların muayenehanelerini ve onu hapse tıktıracak avukatların yazıhanelerini süslüyor." -Aynalar kitabından * Her şeyden önce son zamanlarda içi boşalan Bollywood sinemasının deliklerini yamalamaya çalışan bir film olmuş. Teknik sıkıntılar harici verdiği mesajlar filmi not ala ala izletiyor. İzleyiciyi"suçlu kim?" labirentine sokmadan, akışta ve yavaşça olayın örgüsünü biz izleyicilere tattırmış. Nila karakteri yan karakter gibi kalsa, sanki senaryonun dışında olsa bile Dulquer salmaan bu açığı kapatmış. Filmin yıldızı olarak gerçekten harika bir şekilde oynamış. Kötü,iyi,kaybolmuş,kendini bulmuş her duygu durumunu tıpkı camsille silinmiş bir ayna gibi yansıtıp üstesinden gelen Dulquer salmaan son zamanlarda artık romantik filmlerde oynamayacağına dair yapmış olduğu açıklama ile üzse de filmde gösterdiği performansla suç ve gerilime daha çok odaklanmasının sebebini şimdi anlıyorum. Gerçekten yetenekli bir oyuncu ve onu bu şekilde izlemek gerçekten harika. Filmin çiçekçide geçen her sahnesi aklıma mıhlanmış durumda. Herkes çiçekleri sever. Eminim her izleyici Danny's flowers'ın bütün çiçeklerini ve mini minmak detaylarını görmek,incelemek istemiştir benim gibi. Film eleştirmenlerinin samimiyetsiz eleştirilerinden haz almayan karakterimizin travmatik geçmişi ve psikopatlık araştırma uzmanımız Zenobia seri cinayetlerin sebebini kabına uygun bir duruma oturtturmuş. Minareyle kılıfı birbiri için yaratılmış diyebiliriz. Bu filmi izlerken ak vs ak gibi gerçekliğe yakın ama gerçek olmadığı da bariz bir yapım olduğu gibi fikri düştü aklıma. İzlemeyenler için Anil Kapoor ve Anurag Kashyap arasında oyuncu- yönetmen çekişmesini sunan bir filmdi. Tıpkı diğer sanat sektörüileri gibi sinema sektörüne verilen emeği eleştrimenler ya da bizim gibi sıradan izleyiciler filmi değersizleştirebiliyor, yeri geliyor pireyi deve yapıp filmi küçümseyebiliyoruz. Ortada bir emek olduğunu unutmamak ve buna göre davranmak en uygunu olacaktır. Bu ben de dahil herkes için geçerli. Kendim için de kişisel dersler çıkardığım bir film oldu. Her konuda emek, kaybı önlenmeyen tek çabadır. Asla telafisi olmaz bu filmde de Kagaaz ke phool filmindeki zayi olan emeği ve hiç uğruna taşlanan, şimdinin başyapıtı olarak anılan fakat hak etmediği hicivleri alan filmin gün yüzüne çıkıp işlenmesi bize akıl parası oldu. Genel olarak severek izlediğim bir film oldu. Film eleştirmenlerini hedef alan seri katil fikri de çok parlak bir fikirdi bu yadsınamaz bir gerçek. İzlemenizi tavsiye ederim fakat "şiddetle" değil ,rica ile ☺️☺️ kendinize iyi bakın ❤️