Raf Yorumu: Justhusnay (@tiredreams)

ALTINI ÇİZDİKLERİM ✍🏻 •Akıl gökten, beceri küçüklükten. •Karadayken kara düşünülmez, ama denizdeyken denizi unutamazsınız. •Ancak düşündükçe doğa güçleriyle, evrenin derinliğiyle, genişliğiyle boy ölçüşebilirdi insanoğlu. İşte bu yüzden yaşadığı sürece Deniz gibi güçlü, Gök gibi sonsuzdur; çünkü düşünceye sınır konulamaz. •Acaba…devamıALTINI ÇİZDİKLERİM ✍🏻 •Akıl gökten, beceri küçüklükten. •Karadayken kara düşünülmez, ama denizdeyken denizi unutamazsınız. •Ancak düşündükçe doğa güçleriyle, evrenin derinliğiyle, genişliğiyle boy ölçüşebilirdi insanoğlu. İşte bu yüzden yaşadığı sürece Deniz gibi güçlü, Gök gibi sonsuzdur; çünkü düşünceye sınır konulamaz. •Acaba insan öbür dünyaya giderken düşleri de onunla birlikte gelemez miydi? Sonsuza dek göreceği düşleri olurdu o zaman. •Düş denen şey bir süre ansınsa bile sonra unutulur giderdi. Abuk sabuk düşler insanın başını ağrıtmaktan başka neye yarardı ki! •Neden böyle oluyordu? Neden insan sevdiklerine düşlerinde bile kavuşamıyordu? Kim düzenliyordu bütün bunları? •Ama gönül işte; eskiden övündüğü bütün güzellikleri elden gitse de, bir ayağı çukurda olsa da gönül kocamıyor; göğüsteki yürek hep gençlikteki gibi çarpıyor. işte o yüzden insanın düşleri, düşünceleri hiç değişmezler; o yüzden insan düşlerde, düşüncelerde ölümsüzdür, özgürdür. Düşlerle yedi kat göğe çıkar, düşlerle yedi kat yerin dibine inerdi. İnsanoğlu yücedir, çünkü ecel saatine değin yaşamdan kopmaz, kendini ölmüş saymaz. Ama ölüm öyle mi ya? insanın neler çektiği, düşünceleriyle nerelere yükseldiği, hangi düşler kurduğu, zekasının nerelere ne derece eriştiği vız gelir ölüme. •Zaten çocuk ruhu hemencecik kırılıp dökülüverir, bütün umutları bir anda yıkıntıya dönebilir. •Fakat söylemek kolaydır da yapmak zordur. İnsanın aklıyla benimsediğini bedeninin benimsemesi güçtür çoğu zaman. •Yazgının elinden kaçılamayacağını bilirsin. Ölümden kimse kurtulamayacağına göre, ona bir an önce koşarsan başkalarına zaman kazandırabilirsin. •İnsan başkalarını düşünerek ölmeliydi. •Deniz kıyısında koşan ala köpek! Sana dönüyorum tek başıma. Orhan Dede'm olmadan, Babam Emrayin olmadan, Mılgun Amca'm olmadan. Onlar nerede diye sor ama, Önce doya doya su ver bana!